Jego babeczka recenzja

A wszystko zaczęło się od babeczki. Tak, od małego, okrągłego i na dodatek pysznego ciasteczka. Ono występowało w głównej roli kilkanaście lat temu. To również ono wróciło do łask i było sprawcą miłych bieżących wydarzeń. Takie małe co nieco, a jaką odegrało rolę w życiu Ryana i Emilii. Aż trudno to sobie wyobrazić i przełożyć na konkretne wydarzenia …

Emili wykonuje dla Ryana projekt scenerii na bal halloweenowy. Jako przyszła artystka, osoba z ogromnym polotem i nietuzinkową wyobraźnią, doskonale odnajduje się w tej roli. A przy okazji ich serca zaczynają bić szybciej i już tylko jeden krok do zakochania się. Z początku oboje bronią się przez nową miłością, wmawiają sobie, że nie chcą się zakochać i nie mają zamiaru angażować się w nowe związki. Tym bardziej Emilii, która już niedługo wyjeżdża do Francji, by u boku wielkich sław doskonalić swój talent. Jednak znajomi Ryana uważają, że młodzi byliby doskonałą parą i robią wszystko, aby ich wyswatać. I robią to z takim zapałem i entuzjazmem, że największy ponurak i smutas będzie się zwijał z nadmiaru śmiechu. Czy uda im się połączyć młodych, czy ich wysiłki tylko ich zrażą i oddalą od siebie? A może ta tajemnicza, tytułowa babeczka im pomoże? Na pewno odegra nie małą rolę. Jesteście ciekawi? Sięgnijcie po smakowitą i pyszną Jego babeczkę i przekonajcie się sami. Tylko za szybko jej nie zjedzcie, nią się warto delektować i oblizywać po niej paluszki …

Jego babeczka Penelope Bloom to pełna humoru i doskonałej ironii powieść o poszukiwaniu miłości, o perypetiach miłosnych zakochanych w sobie osób, które za wszelką cenę bronią się przed tą miłością i głębszym uczuciem. Wmawiają sobie, że nowy związek to nie dla nich, że doświadczenia z przeszłości pozwoliły im z pewnym dystansem spoglądać na tę nową, starą miłość. Coś na zasadzie, chcę, ale się boję. W końcu rozum dopuści do głosu serce i pozwoli mu nieco poharcować. 

 Przyznam, że wątek główny powieści nie jest zbyt wyszukany, literatura zna mnóstwo takich smacznych przygód. Nic nowego autorka też nie pokazała i nie odkryła. Było sztampowo i przewidywalnie. Żadnego elementu zaskoczenia, kolejna słodka historia. Ale ta lektura ma wielki walor. Przy tej opowieści można się świetnie zabawić, uśmiać i zrywać boki. Poczucie humoru bohaterów i ich dystans do samych siebie są zadziwiające. To, jak oni potrafią się z siebie śmiać i zabawiać jest niesamowite. Mają niespożytą energię i tysiące pomysłów. Przy nich nie można się nudzić nawet przez chwilę, radość tryska z każdej sytuacji z ich udziałem. Te niespodziewane zbiegi okoliczności i sposób, w jaki bohaterowie sobie z nimi radzą są ekscytujące i zaskakujące, świadczą o ich niesamowitej inteligencji. 

Lekka i przyjemna lektura, nie wymagająca, rozbawi do łez. Miło spędzisz przy niej czas, delektując się pyszną babeczką. Zarezerwuj sobie jedno popołudnie, zrób duża kawę i zmierz się z Jego babeczką.