Jednak mnie kochaj recenzja

Kiedy Sage przyjeżdża na studia do Melview w Nevadzie, nie ma ani przyjaciół, ani pieniędzy, ani dachu nad głową. Jej konto świeci pustkami, więc śpi w samochodzie, jest zagubiona i niepewna jutra, ale jednocześnie z determinacją walczy o nowe życie. Na szczęście, wkrótce spotyka na swej drodze bratnią duszę. Sage i April szybko się zaprzyjaźniają. Istnieje jednak pewien problem – April ma brata, przystojnego amatora erotycznych podbojów, a Sage, z uwagi na swoją przeszłość, stara się trzymać jak najdalej od nieznanych mężczyzn. Stopniowo okazuje się jednak, że Luca to wrażliwy, zraniony człowiek, który podobnie jak ona potrzebuje prawdziwej bliskości.
Kiedy wydaje się już, że Sage odzyskuje radość życia, przeszłość jeszcze raz pokazuje swe złowrogie oblicze i powraca jak upiór podczas radosnych świątecznych dni…

Powieść Laury Kneidl „Jednak mnie kochaj” to pierwsza część serii dla młodzieży o dziewiętnastoletniej Sage. Choć historia z pozoru może się wydawać banalna, to mamy do czynienia z całkiem wartościową pozycją.
Główna bohaterka powieści, Sage, wyjeżdża z rodzinnego Maine, by studiować na uniwersytecie w Melview w Nevadzie. Nieprzypadkowo wybiera uczelnię oddaloną od domu. Dziewczyna ucieka przed koszmarem ze swojej przeszłości. Nie ma nic oprócz samochodu, który służy jej za mieszkanie, kilku najpotrzebniejszych osobistych przedmiotów i traumy, która mocno wpływa na jej życie. Na szczęście szybko poznaje April i jej brata Lucę, z pozoru beztroskiego playboya, lecz w głębi duszy wrażliwego chłopaka. Rodzeństwo wyciąga do niej pomocną dłoń i szybko stają się przyjaciółmi. Niestety okazuje się, że nie tak łatwo uciec przed przeszłością.
Z jednej strony „Jednak mnie kochaj” prezentuje najbardziej oklepany z możliwych motywów miłosnych: ona – nieśmiała, samotna, niezauważalna, i on – nieziemsko przystojny, bożyszcze kobiet, lecz dla niej gotowy porzucić życie playboya i poświęcić się całkowicie prawdziwej miłości. Wszyscy znamy to aż za dobrze – czytając historię opartą na takim kontraście, nie można pozbyć się wrażenia kiczu. W końcu ile razy można napotykać różne wariacje na temat opowieści o kopciuszku i księciu z bajki?
A jednak powieść Laury Kneidl nie jest tylko banalnym romansidłem dla nastolatek. Autorka porusza trudny i ważny temat przemocy w rodzinie, skupiając się na psychice ofiary: na tym, jakie konsekwencje tego typu doświadczenia na niej wywierają, ale też na tym, dlaczego krzywdzona osoba milczy, nie prosi o pomoc. Czytając powieść, możemy w pełni wczuć się w sytuację Sage, zrozumieć motywy jej postępowania. To postać, która być może nie zawsze podejmuje w życiu najlepsze dla siebie decyzje, ale na pewno może imponować siłą i determinacją.
„Jednak mnie kochaj” nie jest zamkniętą całością, to pierwsza część serii. Poza tym, że jest wiarygodna psychologicznie, naprawdę wciąga. Kończy się w takim momencie, że trudno było mi pogodzić się z faktem, że nie mogę od razu sięgnąć po kontynuację. Chciałabym natychmiast poznać dalsze losy Sage. Jestem pewna, że sięgnę po kolejną część, gdy pojawi się na polskim rynku.
Z czystym sumieniem mogę polecić powieść „Jednak mnie kochaj”, szczególnie młodym osobom, do których docelowo jest skierowana. To wciągająca książka, która porusza ważne tematy, czasem wciąż traktowane jak tabu. W kategorii powieści dla młodzieży to pozycja naprawdę godna uwagi.