Więcej niż jedno życie recenzja

„Więcej niż jedno życie” to najnowsza powieść Ireny Małysy, która ukazała się w księgarniach 23 lutego. Choć z autorką wcześniej się nie spotkała, to dość dobre opinie o poprzedniej jej powieści, trochę powiązanej z tą, słyszałam. Pewnym więc było, że będę chciała sama sprawdzić o co to „hallo”. Czy faktycznie książka jest tak dobra jak zapowiadane było? Czy jednak trochę można się na niej przejechać?


Baśka Zajda poświęciła się zbiórce charytatywnej dla małego Mateuszka, syna sąsiadki. Dziecko potrzebuje miliona złotych na leczenie w prywatnej klinice w Niemczech. A to dopiero początek problemów…
Szpital, w którym obecnie przebywa chłopiec, jest w remoncie nadzorowanym przez doktor Martę Kuc, znaną z twardego charakteru i nieustępliwości. Kiedy kobieta wypada przez okno i ginie na miejscu, policja podejrzewa udział osób trzecich. Pierwsze z dowodów wskazują na matkę jednej z chorych dziewczynek, która była w konflikcie z lekarką.
Media aż huczą, a Baśka ma bardzo mam czasu, aby udowodnić niewinność oskarżonej i chronić ją przed samosądem.

Co ukrywała tak naprawdę Marta Kuc, szanowana neurochirurg? Dlaczego wokół tej sprawy jest tyle sekretów? Jak wytłumaczyć coraz więcej tajemniczych śmierci? Czy Baśce uda się odkryć prawdę zanim będzie już za późno?



Powiem szczerze, że autorka stworzyła tu powieść, która całkowicie mnie zaskoczyła. Nastawiałam się z lekka na dość typowy kryminał, po które zazwyczaj sięgam, a dostałam niesamowitą powieść z bardzo interesującą historią, pełną wszelakich uczuć, napięcia oraz empatii.
Autorka stworzyła tu niesamowity klimat, niesamowicie przejmującą oraz wciągającą historię, która wciąga nas w swe odmęty i angażuje już od pierwszych jej stron.
Fabuła powieści toczy się swoim, nie za szybkim co prawda tempem, ale jest ono w tym przypadku dobrane idealnie. Historia, którą autorka nam przedstawia wcale do takich najłatwiejszych nie należy biorąc pod uwagę że jej większość toczy się na oddziale Szpitala Pediatrycznego, więc i też nie ma co się za bardzo spieszyć z jej zakończeniem. Lepiej zrobić to powoli, a dokładniej ją w tym wypadku poznać. Autorka świetnie pokazuje nam też to jak daleko mogą posunąć się ludzie, gotowi zrobić wszystko dla ratowania własnego dziecka.

Bohaterowie jakich mamy tu wykreowanych to postacie silne, niesamowicie charyzmatyczne, dość ogarnięte życiowo oraz emocjonalnie. Da się ich polubić i kibicować im w całej tej historii.
Język z jakim mamy tu do czytania jest lekki, prosty co sprawia, że powieść dosłownie pochłania się bardzo szybko. Styl autorki też do jakiś ciężkich nie należy, pasowało mi to. Wszystko jest dokładnie dograne, dobrane i przemyślane przez autorkę.

Moim zdaniem samemu trzeba sięgnąć po te powieść, chociażby po to aby przekonać się jak dobra ona tak naprawdę jest. Ja polecam Wam ją z całego serca!