Wściekłość wody recenzja

Z prawdziwą niecierpliwością czekałam na tę książkę. To czwarty tom serii "Przebudzenie powietrza" jednej z ciekawszych, współczesnych pisarek. Dzieje się w nim wiele! Przyjaciele okazują się wrogami, a wrogowie niechcianymi sojusznikami... Ci, których poznaliśmy w poprzednich tomach, przechodzą dogłębne metamorfozy, a postaci stają się naszymi znajomymi z krwi i kości. Mają swoje zalety i wady. Akcja dzieje się szybko, więc z niecierpliwością przerzucałam kolejne strony, aby poznać zakończenie. A przede mną jeszcze piąty tom! Nie mogę się go już doczekać!
Osoby wrażliwe ostrzegam, że w tej części ginie ważna postać! Szkoda, że autorka się na to zdecydowała, bo bardzo ją polubiłam. Niejako w zastępstwie powraca do nas w magii dawna przyjaciółka.
Historia Kroczącej z Wiatrem trzyma w napięciu do samego końca. Podoba mi się, że dojrzewa. Odkrywa swoją moc, a nie jest mdła, chowając się za miłością swojego życia. Stara się młodą i silną kobietą, która stawia czoła wszelkim przeciwnościom. A los ma dla niej ich bardzo dużo.
Wielkim plusem są dialogi, które przyśpieszają akcję. Autorka ma ogromne poczucie humoru, przez co często się śmiałam przy scenach z różnymi bohaterami. Cieszę się, że optymizm i miłość zwyciężają w tym sztucznym świecie dworu.
Nasza bohaterka ma wsparcie, ale nie chce go nadużywać, a przede wszystkim chroni swój świat, swoją rodzinę i znajomych. Jej szlachetne serce podpowiada jej, jaką drogą powinna zmierzać. Nigdy nie zamierzała wykorzystać swojej mocy w złym celu, ale taką decyzję podjął ktoś inny. Co z tego wyniknie?
Czy Val jest gotowa na walkę, która może kosztować ją życie? Jakie znaczenie ma Więź bohaterów? Czy wspólna egzystencja czarodziejów i przyziemnych jest możliwa? Kto jest tym złym? Dlaczego bohaterka popełnia tak głupi błąd? Ten tom jest trochę wypełnieniem historii, odcinaniem kuponów, ale jednocześnie na spokojnie pozwala odpowiedzieć na te (i inne) pytania, a jednocześnie przygotowuje nas do finału. Jestem ciekawa, co autorka szykuje dla naszej pary kochanków.
Okładka jest bardzo ładna. Moim zdaniem spokojnie mogłaby być zamknięciem cyklu, bo skoro mamy cztery powinowactwa, bo te cztery części by wystarczyły. Zdaję sobie jednak sprawę, że warto czasami przytrzymać czytelnika w napięciu. Tym bardziej, że intryga polityczna przybiera na sile i robi się coraz bardziej gorąco...
Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu Nakanapie.pl