Jak zrozumieć chrumaka i wejść do świata tych którzy myślą inaczej recenzja

 Ciężko jest mi oceniać te książkę, bo jest ona specyficzna. Ma dwa przeznaczenia; albo praca z dziećmi dotkniętymi tym syndromem, albo z pozostałymi by w prosty sposób wprowadzić ich do świata, często swoich krewnych czy kolegów ze szkolnej ławki. Główny bohater nie ma imienia – łatwiej pozwala to czytelnikom się z nim utożsamiać i przeżywać wspólnie przygody. Książka podzielona jest na rozdziały, które są opisują uczucia (na wstępie jest krótka charakterystyka każdego rozdziału), w którym pojawiają się historie je wyjaśniające. Czasami opowiadania mają wydźwięk surrealistyczny, to dodaje bajkowego charakteru i przejaskrawia cechy, na które powinniśmy zwrócić uwagę. Glizdoń, który pojawia się w opisie książki tłumaczy, że dziecko ma problem z rozstaniem się ze swoimi rzeczami, nawet jeśli już bardzo są zniszczone.
Niezwykle ważne w tej pozycji jest przedstawienie więzi międzyludzkich. Autorka pokazuje znaczny dysonans i barierę w relacjach. Chłopiec, pomimo że stara się nie potrafi zrozumieć uczuć i intencji innych osób. Rodzice też próbują nawiązać z nim relację, ale czasami między nimi jest ściana, która prowadzi do frustracji dziecka.
Bardzo podobają mi się ilustracje Elżbiety Moyski – są kolorowe, z miękką kreską, a przy tym świetnie ilustrują tekst.