Trupia Farma. Sekrety legendarnego laboratorium sądowego, gdzie zmarli opowiadają swoje historie recenzja

,,Trupia farma" to niezwykle ciekawa opowieść o rozwoju antropologii sądowej i powstawaniu nowych ośrodków badawczych, które mają na celu znalezienie odpowiedzi na wiele pytań dotyczących śmierci człowieka i tego, co się z nim dzieje, po niej. Bill Bass przedstawia nam historię swojego zainteresowania tą dziedziną nauki i sposób, w jaki dokonał on wielu odkryć i stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych ,,badaczy kości".

Na pochwałę zasługuje to, że autor nie pisze tylko i wyłącznie o sobie, ale przytacza też osiągnięcia i odkrycia swoich studentów. Często miały one ogromny wpływ na rozwój antropologii sądowej. Nawet w sprawach kryminalnych, które wydaje nam się, że pozostaną nierozwiązane, nauka ta, może zdziałać cuda i choćby przybliżyć nas do poznania prawdy.

Autor przeprowadza nas przez swoje życie, przytaczając nam wydarzenia, które miały na niego największy wpływ. Kolejno poznajemy sprawy kryminalne, przy których pracował Bill Bass, a które okazały się w jakiś sposób przełomowe. W książce, często objawia nam się poczucie humoru autora. W niektórych momentach zakrawa on o tzw. ,,czarny humor". Jest to świetne wzbogacenie historii i zabieg, który sprawia, że książkę czyta się bardzo przyjemnie, jak na temat, który opisuje.

Niestety było kilka minusów, które nieco przeszkadzały mi w odbiorze książki. Jednym z nich były powtórzenia. Przykładowo w trzech kolejnych rozdziałach autor przytaczał tę samą historię o wykopaliskach, mających na celu wykopanie szczątków Indian. Domyślam się, że autor, dzięki nim, chciał zachować ciągłość opowieści, i udało mu się to, ale przez te powtórzenia, książka momentami stawała się nużąca. Nie obraziłabym się też, gdyby było tutaj opisanych odrobinę więcej spraw kryminalnych.

W ogólnym rozrachunku uważam, że warto przeczytać tę książkę, bo można się z niej dowiedzieć wielu ciekawych informacji o ludzkim ciele, których na pierwszy rzut oka, nie jesteśmy w stanie zobaczyć. Bardzo podobało mi się, że na końcu książki znajdziemy schemat kości ludzkiego szkieletu i słowniczek pojęć. Dla zainteresowanych tą tematyką, polecam!