Kobieta z sąsiedztwa recenzja

„Kobieta z sąsiedztwa” Sue Watson to bardzo dobry thriller psychologiczny traktujący o tym, jak przeszłość może mieć destrukcyjny wpływ na przyszłość.

Lucy to nauczycielka, która zdaje się mieć wszystko: kochającego męża, dom z ogródkiem, przyjaciół i pracę, którą lubi. Jedyne czego jej brakuje do szczęścia to dziecko, niestety jednak kobieta nigdy nie doczeka się potomstwa. Gdy do domu na tej samej ulicy wprowadza się znana pogodynka Amber Young, Lucy postanawia za wszelką cenę się z nią zaprzyjaźnić. Ich relacja zacieśnia się, kiedy pogodynkę zaczyna prześladować stalker. Lucy chcąc chronić swoją najlepszą przyjaciółkę, proponuje jej, aby ta na czas, dopóki policja nie złapie sprawcy, przeprowadziła się do niej i jej męża Matta. Początkowa sielanka zaczyna się kończyć, a przyjaźń między kobietami sypie się jak domek z kart. Sytuacja komplikuje się, gdy po paru miesiącach Amber zachodzi w ciąże, co przedłuża jej pobyt u Lucy. Kto jest sprawcą, jak potoczą się dalsze losy prześladowanej Amber i jaki wpływ będzie to miało na życie kobiet?

Fabuła może i nie jest śpieszna, ale mnie wciągnęła od pierwszych stron. Historia jest wielowymiarowa. Autorka porusza ciężkie tematy, takie jak trudne dzieciństwo, patologiczne zachowania, depresja, radzenie sobie z niepłodnością, oraz stalking. Wprowadza nas w świat i życie bohaterów, którzy mierzą się z własnymi demonami przeszłości. Ich kreacja jest bardzo wyrazista, a zabieg, z którego poznajemy punkty widzenia Lucy i Amber to świetny pomysł na wniknięcie w ich psychikę. Przyznam, iż momentami irytowały mnie te na pozór dojrzałe kobiety, które dojrzałością w sposobie myślenia czasami się nie wykazywały.

Intryga, jaką uknuła pisarka, przeniknęła mnie od środka, sprawiła, że chciałam jak najszybciej poznać zakończenie tej nieprawdopodobnej historii, która się wydarzyła. Obrócenie przysłowiowego „kota ogonem” było dla mnie dość mocnym zaskoczeniem i chociaż gdzieś przed samym końcem zaczęłam się domyślać finału tej historii, to jednak autorka sprawiła, że mimo wszystko element zadziwienia był.

Książka napisana lekkim, prostym językiem, dzięki czemu bardzo szybko się ją czyta. To była bardzo dobrze skonstruowana historia o przyjaźni, o pragnieniu akceptacji i miłości. Ukazująca jak daleko człowiek jest w stanie się posunąć, by dostać to, czego chce.