Biała gorączka recenzja

Nigdy nie chciałem jechać na Wschód. I mimo że „Biała gorączka” J. Hugo-Badera porwała mnie w sposób literacko-reportażowy, to wiem jedno: zdanie swego nie zmienię. To jak czytanie Swietłany Aleksijewicz: ciągły płacz i szczękanie zębami. W mrozie, na odludziu, w niezrozumieniu i upadku. Brrr, wzdrygam się na myśl o tym, o czym pisze Hugo-Bader. I podziwiam Go za odwagę.

„Tu się nie da, żeby co jakiś czas nie golnąć”.

Bo i książka jest o wódce. Rzekach wódki, morzach, oceanach. O piciu tego, co może zadziałać jak wódka. O potrzebie picia, przymusie, konieczności. Nieważne, czy to Moskwa, czy środek zmrożonej na kamień tajgi. Pić trzeba, bo piją wszyscy, pije też Autor, choć wódka od mrozu jest tak gęsta, że „ledwo ciekła z butelki”.

„Przez Moskwę waliła wielotysięczna demonstracja prostytutek z hasłem: My za chłopem, który może!”

Daleko stąd do Europy, prawda? I trochę dziko. Straszono jakoś. No bo tak: obowiązkowo narkotyki, AIDS, w Moskwie sto tysięcy kobiet sprzedaje swoje ciała. Ale jest też mistycyzm, jakiego można doświadczyć tylko tu, gdzie buduje się lepszy świat, gdzie psychiatra jest udehejską lekarką narkologiem, wykasłującą z siebie kilka litrów płynu z glistami, które otrzymała jako karę od szamana z Krasnego Jaru, bo zdradziła duchy przodków, gdzie przeprowadza się rytuały oczyszczania wypluwanym z ust mlekiem i leczy się tak nowotwory. To kopalniany strach przed zasypaniem i śmiercią, to niekończące się wody Bajkału. To wreszcie Matka Boska Komsomolska, która wprawdzie pije rozdrobniony spirytus techniczny ale i nakarmi, i pocałuje z języczkiem, i przytuli, i da szluga.

Autor odbywa niesamowitą podróż na przestrzał. Zaczyna w Moskwie i jedzie poprzez Kazań, Czelabińsk, Nowosybirsk, a kończy we Władywostoku. Jechałem z nim chętnie, bezpiecznie otulony w kołdrę. Z blaskiem światła, bijącym ciepłem zza ramienia.

Najlepszym podsumowaniem tej niesamowitej książki będzie takie zdanie, pochodzące zresztą z tytułowego rozdziału: „W tym tekście czterdzieści cztery razy pada słowo ‘umrzeć’, ‘zabić’, ‘śmierć. Jedenaście razy słowo ‘karabin’, piętnaście razy słowo ‘wódka’ i tylko jeden raz słowo ‘miłość’, do tego nieszczęśliwa. Jak ci nie pasuje, nie czytaj”.