Wina recenzja

Rynek wydawniczy obfituje w coraz to ciekawsze i obiecujące debiuty literackie. Tym razem miałam okazję poznać historię stworzoną przez Piotra Wójcika. Czy jest, aby na pewno, tak elektryzujący, jak obiecuje nam okładka? Samego autora możemy znać z felietonów, lecz jak sprawdził się w dłuższej formie? Przyznam szczerze, że duża konkurencja w gatunku sprawia, że coraz trudniej jest zaskoczyć czytelnika i przede wszystkim stworzyć coś, co się wyróżni. A Piotr Wójcik poniekąd tego dokonał. Czy będziemy mogli liczyć na kolejny kryminał, ociekający brutalnością?
Na szczęście nie! Choć pojawi się tu dość krwawa historia, autor opisuje wszystko z dobrym smakiem. Ksiądz Nosol zostaje znaleziony z poderżniętym gardłem tuż przy konfesjonale. Policja ma zaledwie poszlaki, a w sprawie okazuje się zamieszanych wiele środowisk: od kiboli, wysoko postawionych polityków, zarządców kamienic i aktywistów. Jakie grzechy obciążyły ojca Nosola? Za śledztwo odpowiedzialny jest komisarz Góralczyk, który dokładnie wie, czego chce. Sprawca nie wymknie mu się z rąk!
Z książką Piotra Wójcika stajemy przed swoimi grzechami. Jednak czy możemy liczyć na rozgrzeszenie? Na uwagę zasługuje sama forma, na którą odważył się autor. Każdy z podrozdziałów jest pisany z perspektywy innego bohatera, przez co możemy poznać jego myśli i zamiary. Ten zabieg gwałtownie przyspieszał akcję, lecz momentami psuł element zaskoczenia. Piotr Wójcik zabrał się za złożoną intrygę, którą czytelnik może krok po kroku odkrywać. Niesamowicie się zdziwiłam jak wielowątkowa może być tak krótka powieść. Kto jest jednak winny? Do kogo prowadzą wszystkie poszlaki? Choć wielokrotnie wchodzimy w głowę wielu bohaterów, nie potrafimy dobrze wytypować. Każdy z nich wydaje się podejrzany, każdy z nich jest grzesznikiem. Niestety nie dałam się zaskoczyć. Niektóre wątki mogłyby zostać bardziej rozpisane, aby zostawić kolejne fałszywe tropy, momentami miałam wrażenie, że historia zbyt stoi dialogiem, aby dobrze opisać sytuację. Zabrakło mi też lepszego ukrywania wskazówek do rozwiązywania zagadki, żeby nie podawać kolejnych tropów jak na tacy, dać chwilę czytelnikowi na ten mylny trop, pozwolić mu prowadzić własnego śledztwo. Tego właśnie oczekuję od kryminałów, a tu mi zabrakło zwodzenia za nos czytelnika. Debiut jest obiecujący, a sam fakt, że możemy pójść śladami zbrodni po Katowicach, dodaje jeszcze iskry. Czytając jednak tę książkę, musicie pamiętać, że każdy może być winny, a komisarz Góralczyk nie będzie was prowadził za rękę. Sami musicie wytypować mordercę.
Dziś skończyłam drugą część serii Metropolia "Chemik" i mam wrażenie, że autor wręcz wszedł mi w głowę, dopracowując lepiej historię, odpierając wszystkie me zarzuty i tworząc coś niesamowitego. Teraz nie mogę doczekać się Amnezji.