Tajemnica carycy recenzja

Agata na wysokich szpilkach, te jedyne w swoim rodzaju e(r)h Michela, zamek z duszą, przyjaciółka caryca, mafia, jajko i wódka bez zapojki, a no i katrupiciele z trupem w dole. Tym już Was powinnam zachęcić do czytania tejże książki.

Agata zostaje jedną z jurorek kulinarnego show. Jego finał ma się odbyć w zamku jej przyjaciółki w Roztoce. Do tego ma wykonać jajko Fabergé w wersji cukierniczej. A wszystko w cieniu znalezienia katrupicieli pewnego faceta, którego zwłoki znaleziono w przyokiennym przyszłym ogrodzie. Policja, prokuratura i samozwańcze detektywki w szpilkach biorą się za rozwikłanie zagadki. A do zamku prócz telewizji zbliża się jeszcze mafia. Co to będzie, co to będzie?

Małgosia Starosta ponownie rozbawia do łez. Zwłaszcza za sprawą sympatycznego Michela i tego jego francuskiego e(r)h. No to jest miód! Postać tak ekspresyjna, że czytając człowiek widzi tego energicznego francuzika wymachującego rączkami. A powiem Wam, że Michel w tym wydaniu strzela swoim niemym er niczym z karabinu maszynowego, a jego cierpliwość do kobiet (i nie tylko) jest ogromna, ale ma swoje granice. Do tego mamy tajemniczą Katarzynę, naszą carycę. Kobietę bardzo ciekawą, od której można się nauczyć jak rozkochać w sobie rosyjskiego milionera. Dochodzi nawet do tego, że poznajemy prezesa mafii byłego Cara, co nam komplikuje spojrzenie na sprawę katrupicieli i rozwiązanie całej tej zagadki z morderstwem. I nie dziwię się Delfinie (mama Michela), że raczyła się czterdziestoma procentami prosto z butelki bez zapojki, bo się dzieje!

Ta książka to komediowy majstersztyk. Rok temu poznałam się z twórczością Małgosi i zakochałam się w jej języku, barwnych postaciach, intrygach. Do tego dziękuję za możliwość podróżowania po ciekawych miejscach w Polsce. Lubię zamki, więc do Roztoki z miłą chęcią podjadę z familią. Będę szukać berberysów i żyrandoli Carycy. A nuż może gdzieś w tym zamku czai się bursztynowa komnata i czeka na mnie? Chyba, że Małgosia pierwsza ją odkryła i nawet słówkiem nie pisnęła 😉

Także no było wino, była wódka, to teraz czas na whisky? Już czekam na kolejną powieść.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu W.A.B ♥