Lockdown recenzja

No.104 Robert Ziębiński „Lockdown”

Olga jest milionerką, a nawet miliarderką. Ma córkę, duży dom, pomimo 40 lat na karku – świetną sylwetkę. Całe życie ma poukładane krok po kroku. Otacza się ludźmi dzięki którym może być coraz to lepsza i lepsza. W niedalekiej przyszłości ma otworzyć swój najnowszy biznes – wielką, bardzo nowoczesną galerię handlową. Kobieta potrafi działać pod presją i zachować zimną krew, nawet wtedy gdy inni mogliby się załamać.

Akcja książki toczy się w XXI wieku. Mogłoby się wydawać, że ludzkość jest już na takim stopniu rozwoju nauki oraz techniki, że nic nie mogłoby zachwiać jej funkcjonowaniu. Nic bardziej mylnego. Gdy wybucha pandemia, miasta zostają zamknięte, zostaje wprowadzona godzina policyjna – stan wyjątkowy. Wszystko zaczyna się zmieniać. Nawet pieniądze odłożone w banku przestają być własnością jednostki.

W piątkowy wieczór porwana zostaje córka Olgi. Matka za wszelką cenę chce ją odnaleźć, jednak w dobie panującej pandemii możliwość zdobycia jakiejkolwiek gotówki staje się ogromnym problemem…

Książkę czyta się bardzo szybko. Nie ma nawet jednej chwili, w której można by było przysłowiowo „zrobić sobie przerwę”. Co jest ogromnym plusem. Cała intryga w dobie ogólnoświatowej epidemii – super pomysł. Podobało mi się, że świat wykreowany przez Pana Roberta obfituje w wiele postaci. Nie skupiamy się jedynie na matce poszukującej swoje dziecko, ale również na hakerach, urzędnikach państwowych czy też bossach mafijnych.

Niestety oprócz wielu plusów, książka ma też sporo minusów. Pierwszymi są niedociągnięcia fabularne (szczerze tonie wiem czy taki zwrot istnieje…, ale takie mam odczucia). Wyobraźmy sobie świat, w którym rozprzestrzenia się wirus dziesiątkujący ludzką populację - czytaj ulice powinny być usłane trupami. W książce żaden z głównych bohaterów nawet nie zaczął kichać, a co mówić o śmierci? I gdzie tu ta pandemia?

Kolejna sprawa to sama Olga. Nie wiem jak czuje się matka, której dziecko zostaje porwane, ale na pewno nie ucieka od problemu w seks – gdy na ratunek córce ma tylko 72 godziny. Tak samo jak osoba nie posiadająca żadnych umiejętności strzeleckich (przynajmniej nie zostały one wspomniane), potrafi tak dobrze strzelać?

Podsumowując pomimo wyżej wspomnianych minusów, książka bardzo mi się spodobała. Pochłonęłam ją w dwa wieczory. Myślę, że gdyby autor poświęcił troszkę więcej czasu na dopracowanie szczegółów byłoby lepiej, ale i tak jest to jeden z lepiej napisanych thrillerów jakie czytałam.

P.S. Wydaje mi się, że książka ma niezły potencjał pod ekranizację filmową :)