Iskra recenzja

Po zaskakującym zakończeniu Tuszu, przychodzi czas na Iskrę. Jest to bezpośrednia kontynuacja zdarzeń z poprzedniego tomu.

Leora dostaje misję od burmistrza, ma szpiegować nienaznaczonych. W tym celu udaje się do ich wioski i pod pozorem wygnania ubiega się u nich o azyl. Nienaznaczeni początkowo nie są do niej przychylnie nastawieni, nie podoba im się to, że ma tatuaże oraz nie chcą się dzielić i tak już małą ilością jedzenia. Jednakże przyjmują dziewczynę do siebie. Dają jej jednak ultimatum. Jeżeli zauważą, że nie jest względem nich szczera lub przekazuje informacje, nie będzie mogła dłużej z nimi przebywać. Leora przyjmuje warunki.
Dziewczyna poznaje zwyczaje nienaznaczonych. Pracuje razem z nimi i dowiaduje się o misji, która może zagrozić jej prawdziwemu miastu. Podczas pierwszego spotkania z informatorem przekazuje mu wszystkie informacje. Jednak z biegiem czasu zaczyna żałować tej decyzji i nie stawia się na kolejne spotkanie.
Nauka u nienaznaczonych daje Leorze więcej pytań niż odpowiedzi. Dziwi się ona, że historie, które tak dobrze zna są całkowicie różne od tych samych opowieści u nienaznaczonych. Nie wie już, której stronie wierzyć. Chce jednocześnie bronić naznaczonych i nienaznaczonych, jednakże zauważa, że nienaznaczeni są na gorszej pozycji. Brak jedzenia i broni sprawia, że dziewczyna staje po ich stronie w konflikcie, ale czy zostanie z nimi na dobre...

Lektura tej książki była dla mnie przyjemnością. Poznajemy tutaj wraz z Leorą, historię, tradycje i zwyczaje drugiej strony konfliktu. Trzeba jednak ustawić filtr na uzyskane informacje, bo nie wszystko okazuje się takie jakim jest na prawdę. Te niespodziewane zwroty akcji, które są zastosowane na końcu książki sprawiają, że chce się szybko sięgnąć po bliznę. Jestem ciekawa jak zakończy się ta historia. Dotychczasowe wydarzenia zapowiadają jednak mnóstwo akcji i emocji.

Jeżeli podobał Ci się Tusz, to Iskra Cię pochłonie. Nie jest to książka tylko dla młodzieży. Starszy czytelnik również może zostać wciągnięty w tę magiczną historię. Przykładem jestem chociażby ja sama.