Stephen King: instrukcja obsługi recenzja

Nie wiem jak u Was, ale ja mam coś takiego, że gdy spodoba mi się jakiś tytuł, to nie ma zmiłuj i biorę tę książkę w ciemno. Dosłownie w ciemno - nie patrzę na żadne szczegóły. Tak więc gdy zobaczyłam, że książka Roberta Ziębińskiego „Stephen King: instrukcja obsługi” ma ponad 600 stron to trochę mnie wcięło. Ale czy coś na temat Mistrza horroru może być złe? Odpowiadam od razu: oczywiście, że nie.
Pod lupę została wzięta cała twórczość Kinga. I pisząc "całą" to naprawdę mam to na myśli! Książka jest podzielona na 6 części:
1) Mamy tu opisane wszystkie powieści, które napisał Stephen King. Do każdej znajduje się komentarz, w jakich okolicznościach powstała, co było inspiracją oraz jaki odniosła (bądź nie) sukces. Bałam się, że natknę się tu na jakieś wielkie spojlery co do fabuły, ale na szczęście nic takiego nie miało miejsca. Uff!
2) Później pod lupę są wzięte opowiadania i wszystko jest analogicznie jak z powieściami. I opis jednego, który czeka na mojej półce od wieków („Po zachodzie słońca”) zachęcił mnie na tyle, że odłożyłam je na kolejną półkę nazwaną przeze mnie„to, co planuję przeczytać w najbliższym czasie”. Wniosek - dobre opisy!
3) Richard Bachman – historia, tajemnice i stwierdzenie, że „Wielki Marsz” nie jest najlepszą książką. W tym momencie jako naczelna fanka tej powieści musiałam odłożyć "Instrukcję obsługi" i ochłonąć. Ludzie, co z Wami?!
4) Seria „Mroczna Wieża”, która jest jeszcze przede mną, lecz opis niekoniecznie mnie zaciekawił. Chyba po prostu nie czuję tego klimatu, ale kto wie – może kiedyś?
5) Książki non-fiction Kinga. Przez jedną z nich nie potrafiłam przebrnąć, ale „Danse Macabre” brzmi bardzo interesująco.
6) Czyli dzieci niechciane – opowiadania, komiksy (tak, M.!) i scenariusze (zazwyczaj nieudane).
Jak widać King jest marką, człowiekiem-orkiestrą. W książce zostały również opisane adaptacje filmowe książek, szalone „dolar baby”. Wszystko jest napisane tak przystępnym językiem, że człowiek nie wie, kiedy przewraca strony. Nie bójcie się też tego, że brakuje tutaj fabuły - jej brak absolutnie nie nudzi!
"Instrukcja obsługi" to nie spis suchych faktów, a wręcz encyklopedia wiedzy o Stephenie Kingu. Rzetelna, pełna ciekawostek i wnikliwych obserwacji. Znajdzie się tam odpowiedzi na wszystkie pytania, jakie mogły Wam przyjść do głowy. Znajdują się tu również wywiady, zarówno z osobami bezpośrednio związanymi z jego twórczością, jak i z polskimi i zagranicznymi autorami, którzy doceniają jego prace. Książkę polecam jednak tylko fanom Stephena Kinga, bo nie wiem czy „niekingowskie świry” zrozumieją tak ogromną fascynację autorem.