Camilla. Prawdziwa historia królowej małżonki recenzja

Rottweiler i Barbie- tak prasa bulwarowa przedstawiała dwie rywalki: Camillę oraz Dianę. Z jednej strony nieszczęśliwa (ale i zręczna manipulantka) połowica następcy brytyjskiego tronu. Z drugiej zaś znienawidzona przez poddanych metresa Karola.

Atutami księżnej Walii były młodość, witalność, działalność filantropijna prowadzona na szeroką skalę. Dość wspomnieć o słynnym porozumieniu ottawskim z 1997 roku, na jego mocy zakazano produkcji min lądowych. Diana jako pierwsza podała dłoń mężczyźnie zarażonemu AIDS, zwracając tym samym uwagę na wysoką zachorowalność w owym czasie.

Pani Parker- Bowles broniła się znakomitym wykształceniem, obyciem i oczytaniem.

Jak ta sprawa wyglądała w rzeczywistości? Angela Levin portretuje małżonkę Karola III w zupełnie innym, nieznanym dotąd świetle. Biografia jest mocno na wyrost, przypomina raczej hagiografię niż pogłębioną ocenę tej kontrowersyjnej postaci. Autorka znacznie koryguje wizerunek swojej bohaterki, do spraw obyczajowych podchodzi ostrożnie. Jedno należy przyznać, Camilla zyskuje przy bliższym poznaniu.

Dziennikarka zdawkowo pisze o przeszłości monarchini, koncentruje się na tym, co tu i teraz. Sygnalizuje oczywiście o skandalu, który wstrząsnął opinią publiczną. Wówczas to przyszło jej zmierzyć się z agresją, nazywaną dzisiaj hejtem, epitetami w stylu: ,,dostojna stara wiedźma".

Przed Camillą czekało wiele nowych, trudnych obowiązków. Przede wszystkim musiała znaleźć na siebie sposób, aby wreszcie uciszyć wszystkich tych, którzy porównywali ją do księżnej Diany. W obecnej sytuacji wydaje się, że małżonka Karola III odniosła sukces na tym polu. Królowa swoim patronatem objęła programy ważne społecznie, pochyliła się m.in. nad problem przemocy wobec kobiet. Systematycznie też popularyzuje czytelnictwo, zwłaszcza wśród najmłodszych. W swojej misji dobroczynnej, Camilla podkreśla znaczenie badań profilaktycznych, zwracając uwagę na problem osteoporozy.

Przedmowę do książki popełnił Janusz Sibora, badacz dziejów ceremoniału dworskiego. Warto zwrócić uwagę, na to co ma do przekazania.