Kochająca żona recenzja

Już od pierwszej strony zaintrygowała mnie ta historia, że po skończonej lekturze zaczęłam się zastanawiać nad otaczającymi mnie osobami...
Kate i Andrew są szczęśliwym małżeństwem od czasów studenckich. Mają dobrą pracę, dom, dwoje dzieci i są dla siebie wszystkim, dla rodziny zrobiliby wiele, czy jednak aby na pewno?
Pewnej nocy do ich domu włamuje się zamaskowany mężczyzna, od tej nocy już rodzina nie jest taka sama, jakby na ich dotychczasowym życiu pojawiła się rysa... I mimo tego, że sprawca został szybko ujęty, to jednak trudno jest zapomnieć o tej koszmarnej nocy. Nawet terapia, z której cała rodzina korzysta, nie do końca pomaga w uzyskaniu spokoju. Kate ciągle czuje niepokój i każdy obcy mężczyzna wydaje jej się podejrzany.

Żeby naprawić relacje i ponownie zbudować zaufanie wyjeżdżają na wakacje. Andrew wynajął domek z basenem przy plaży, więc czas spędzony nad wodą może być dobrym rozwiązaniem a zarazem jakby dodatkową terapią. Dzieci są zachwycone i odprężone, ojciec obiecuje im wypad łódką na ryby, lecz Kate nie może się odprężyć, ma poczucie jakiegoś niezrozumiałego i czającego się zagrożenia. Wie, że musi zrobić wszystko, aby chronić dzieci, gdyż czuje, że na męża nie do końca może liczyć.

Te kilka dni nad morzem dobrze robi rodzinie, czują się spokojniejsi, lecz czas wracać do domu. A tam nie będzie już tak prosto jak na wakacjach.
Niestety, wbrew oczekiwaniom, ale zgodnie z obawami dręczącymi ciągle Kate, sprawy zaczynają się komplikować, powrót do domu wydawał się prosty, lecz w zasadzie okazuje się wręcz niemożliwy...
Co się wydarzyło nad morzem? Czy małżonkowie znają siebie wzajemnie i ufają sobie bez granic? Czy niewypowiedziane sekrety wpłyną na ich życie?
Co jest w stanie zrobić Kate aby chronić rodzinę?
Włos jeży mi się na głowie, gdyby takie wydarzenia dotyczyły mojej rodziny...