Słowiańscy królowie Lechii. Polska starożytna recenzja

Na początku był chaos, a potem powstało plemię, którego bały się inne nacje. Mówiono o nim różnie. Grecy nazywali go Scytami, a Persowie – Scytami i Lechami, Rzymianie – Sarmatami, a także Slavi, Slavini, z kolei Bizantyjczycy – Scytami, Sklawenami lub Sklawinami, inni – Wenetami, Wenedami, Suewami.

Ariowie-Słowianie, bo o nich mowa byli narodem bardzo walecznym. Ich korzenie wywodziły się z prehistorycznej Cywilizacji Gobi, a później z Imperium Ramy. Ludy te można określić, jako braci w geneotypie oraz haplogrupie R1a1a Y-DNA (z późniejszymi mutacjami).

Autor książki pt.”Słowiańscy Królowie Lechii” stworzył pierwszą w Polsce publikację historiograficzną, dotyczącą Imperium Lechitów. Odniósł się w niej, do naukowych badań genetycznych po archeologiczne wykopaliska na terenie całej Europy, oraz reszty światy, które miały na celu przybliżyć nam pierwszych Słowian.

Kim byli Lechici? Skąd się wzięli?
Z dzieciństwa pamiętam legendę o trzech braciach: o Lechu, Rusie i Czechu.Z książki Pana Janusza dowiedzieć się możemy, że faktycznie, istniał ktoś taki jak Lech Wielki, który panował przez 50 lat w okresie 1729-1679 r.p.n.e.

Od jego imienia wzięła się nazwa ludu, który tak samo jak jego pionier, stał się ludem walecznym, ekspansywnym. Nieustraszony Lech podbijał kolejne narody, powiększając tym samym terytorium Lechii. To właśnie Lechici są początkiem późniejszego państwa Polskiego za czasów pierwszego z Piastów – Mieszka. I choć to za jego panowania Polska przyjęła chrzest i rozpoczął się na całym jej terytorium okres chrystianizacji. Pomimo, że sam Mieszko miał korzenie pogańskie i przez wiele lat czcił pogańskich Bogów takich jak: Swarożyca, Radogosta czy Świętowita.

Więcej w źródle.
Autor recenzji (publikacja za zgodą autora): Magdalena Dziedzic