Zaklinacz recenzja

Pierwsza książka z jaką się zetknęłam tego włoskiego pisarza. "Zaklinacz" jest bardzo dobrze napisanym thrillerem; ciekawe wątki, szybka akcja i nienudne postacie. Do tego bardzo specyficzna Mila, której nie da się tak łatwo wyrzucić z pamięci, nawet po odłożeniu lektury.

Książka od samego początku mnie pochłonęła. Byłam pod wrażeniem skonstruowanej fabuły i co najważniejsze - zakończenia. Carrisi przejął mój umysł, zaintrygował mnie i wciągnął "w swoją chorą grę".
Wraz z upływającymi stronami, moja ciekawość coraz bardziej rosła, a także podziw dla samego Carrisi, że stworzył coś tak niewyobrażalnie unikalnego!

Pokochałam Gorana, tym bardziej trudno mi było pogodzić się z prawdą. Mało jaką postać tak bardzo uda mi się polubić, jednak Carrisi to potrafił zrobić. Szkoda, że tylko mój ulubieniec nie był na tyle uprzywilejowany przez samego autora... (ale o tym więcej w zakończeniu książki).

Całość stanowi zagadkę, którą pragniemy z całych sił poznać. To jedna z najlepszych książek, jakich czytałam i w pełni zasługuję na oklaski. Zdaję sobie sprawę jednak, że nie każdemu przypadnie do gustu chronologia zawarta w "Zaklinaczu", ja jednak uważam to za zaletę.