Zdradzona recenzja

'Zdradzona' to już druga część serii Dom Nocy. Napisana przez Krstin Cast i jej matkę P.C Cast.


Zoey Redbird adeptka w szkole wampirów. Jej chłopakiem jest najprzystojniejszy chłopak w szkole Erick. Spotyka się także z człowiekiem, przyjacielem z dzieciństwa Heathem. Tutaj dochodzimy do niezwykle denerwującej części. Ciągłe zmiany chłopaków i te głupie rozważania który lepszy działały mi na nerwy. Miałam ochotę wrzasnąć 'Opanuj się dziewczyno ! Nie możesz mieć wszytkich'.


Denerwujące w książce są także ciągłe przypomnienia co działo się w poprzedniej części. Dobrze, rozumiem że ktoś może czegoś nie pamiętać. Ale ludzie, z umiarem. Ogólnie książka pisana na luzie, przez co nie męczy. Wielki plus za to. Myślę że P.C Cast dobrze zrobiła pisząc z córką.


Bardzo zawiodłam się na najwyższej kapłance w Domu Nocy. Chodzi tu o Neferet. W pierwszej części zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. A tutaj taka zmiana. Myślałam że zastąpi Zoey mamę, niestety nie udało się. Pozytywne wrażenie robi Afrodyta. Dziewczyna ostrzega Zoey przed Neferet.


Z czasem dzieje się coś bardzo złego. Znikają ludzie. Znajomi Zoey. Wszystkie tropy prowadzą do Domu Nocy. Na dodatek dziewczyna zauważa zmarłego kolegę Elliota przechadzającego się po terenie szkoły. Świat staje na głowie. Umarli chodzą jakby nigdy nic po dziedzińcu.


Chciałam powiedzieć jeszcze kilka słów o okładce. Jest świetna. Cała seria mile zaskakuje fajnym połączeniem kolorów. Przy okazji gdy spoglądam na tę książkę wydaje mi się tajemnicza i mroczna. Niekoniecznie taka jest bo w środku peła zabawnych dialogów i ogólnie młodzieżowej 'gadki'.


Denerwował mnie Damien. Może nie tyle on sam, co to jak został przedstawiony. Mianowicie pokazano go jako piszczącą lalunię, co według mnie bardzo zraża do homoseksualistów. Sama do nich nic nie mam, ale po tak przedstawionej sytacji młodzież nie będzie za bardzo tolerancyjna. Tak samo sprawa przedstawia się z Erin albo Shaunnen (nie wiem dokładnie która bo obie mi się już pomieszały) jedna z nich ma inny kolor skóry. Dlaczego za każdym razem jest to podkreślane?


Po przeczytaniu tej książki byłam zachwycona. Niestety po późniejszych przemyśleniach wszystkie pozytywne emocje wyparowały, a została tylko złość i ochota na pobicie Zoey. A przy okazji może oberwałoby się też autorkom. Druga część jest lepsza od pierwszej ale nadal pozostawia wiele do życzenia.