Igrzyska śmierci. Tom 1 recenzja

Igrzyska Śmierci. (T1) Suzanne Collins
⭐⭐⭐⭐★


Tym razem wybrałam dosyć starą już pozycję, bowiem aż z 2008 roku, co oznacza, że jest niewiele młodsza ode mnie! Igrzyska Śmierci to must read każdego człowieka, niezależnie czy lubi fantasy czy nie. Dlatego przejdźmy do mojej opinii!

Czy jestem w stanie stwierdzić, że to książka godna polecenia? Jak najbardziej. Czy przeczytałabym ją ponownie? Oczywiście, chociaż nie wydaje mi się, że byłoby to konieczne ze względu na zapomnianą treść. Czy podobała mi się w stu procentach? Nie. Dlaczego?

Wiele rzeczy było do przewidzenia od samego początku. Pomijając to, że od razu wiadomo, iż to Katniss wygra tak czy siak Igrzyska, bo w przeciwnym razie seria nie mogłaby być kontynuowana. To jest zrozumiałe. Mam na myśli to, że już w pierwszym momencie wiadomo, że w bohaterce zrodzi się to typowe wahanie między tym, czy czuje coś do Gale'a, którego traktuje jak brata czy do syna piekarza, który w dzieciństwie uratował ją od zagłodzenia się na śmierć. Kolejnymi elementami do przewidzenia było zwycięstwo dwóch zawodników, chociaż możliwe, że tylko ja miałam takie odczucie już na starcie i nie był to zamierzony efekt. Oprócz podanych przed chwilą przykładów było jeszcze sporo drobnostek, które chyba powinny dla mnie stanowić zaskoczenie, a wcale takimi nie były, wiedziałam co się stanie.

Poza tym książka została napisana dobrze, a wydanie od Wydawnictwa Media Rodzina (https://www.mediarodzina.pl/) wyjątkowo dobrze leżało mi w dłoniach, podział rozdziałów był idealny, a co do korekty i redakcji nie można było mieć zarzutów.

Bohaterowie zdecydowanie pod kątem mojego gustu trafili w dziesiątkę. Czuję, że Cinna na zawsze będzie moim ulubieńcem. Każdy z nich miał doskonale wyważone wady i zalety, nikt nie był święty, wydawali się po prostu realni. To ogromny plus.

Sama fabuła była jednak bardzo ciekawie skonstruowana, poza tym, że dystrykty i coroczne ofiary w postaci 23 osób były niesamowicie przygnębiające, to aż chciało się poznać Panem.
Moim zdaniem zdecydowanie warto sięgnąć po tę pozycję, to jedna z podstaw fantasy.