Ślad recenzja

1993 studniówka po niej zaginęła Sylwia Nowicka.

2017 policja natrafia na kasetę VHS z zapisem zabójstwa młodej dziewczyny, okazuje się, że to Sylwia Nowicka. Policja rozpoczyna śledztwo, zaczynają pojawiać się następne zwłoki, mężczyzn i młodych kobiet. Kto zabija i czy ma to związek ze studniówką sprzed lat?

Dwa lata temu zahipnotyzowała mnie okładka (rzadko wybieram pod wpływem chwili), a ponieważ w opisie był kryminał – zaryzykowałam. Był to „Umwelt” debiut pisarza, komu podoba się „Ślad” z przyjemnością przeczyta poprzednią książkę – zachęcam. Autor długo kazał mi czekać na następną książkę, w miedzy czasie zmienił wydawnictwo. Tym razem książka wyziera z przysłowiowej lodówki i jest szał na czytanie przez blogerów książkowych. Niestety ostatnio te napompowane baloniki po przeczytaniu przeze mnie lądują z małą oceną. Tutaj wiedziałam jednak, że się nie zawiodę i tak się stało.

„Ślad” to typowy kryminał bazujący na schemacie przeszłość/teraźniejszość – tutaj mamy dodatkowo fakt, że wydarzenie z przeszłości ma wpływ na to, co się działo później, a efektem tych wydarzeń są działania mordercy obecnie. Czyli następuje ciągłość działań i sytuacji, osoba odpowiedzialna za wszystko mimo że ukazuje się w ostatnich rozdziałach obmyśla zemstę i od początku przygotowuje się.

Czytając miałam nieodparte wrażenie, że przydałby się spis osób – oczywiście żartuję, ale tak na poważnie warto sobie zrobić notatkę, winni/policjanci – pozwala to na uszeregowanie postaci. Nie przeszkadzał mi ich natłok, winnych było więcej, ale żeby nie zdradzać fabuły napiszę, że autor nieźle namieszał. Tak naprawdę winni oni byli z innego powodu, ale to słodka tajemnica, warto razem z pisarzem zatopić się w tych nie do końca ujawnianych przesłankach. Strona policyjna czyli Kreft i Uryga to już inna kadra, typowi policjanci, chwała autorowi, że nie piją, mają inne problemy. Ich postaci są bardzo dopracowane, może przez to, że pisarz planuje ciąg dalszy, a szkoda byłoby nie naświetlić ich bardziej i coś czuję, że ich polubię mimo odmiennych charakterów, chyba, że coś zmalują po drodze.

Niestety mam zgrzyt z autorem, to zakończenie. Wiem, że będzie ciąg dalszy, ale jak już kilkakrotnie pisałam, nie lubię takich chwytów. Sprawa kryminalna zakończona, ale informacje dotyczące Krefta, a w szczególności Urygi są tak jakby zawieszone w powietrzu, z drugiej strony, aż tak nie wpłynęło to na odbiór całości, że tym razem nie wpłynie to na moją ocenę, bo byłabym niesprawiedliwa.

Całość oceniam plusem za kreatywność, realność i mnogość wątków, ciekawą sprawę kryminalną i za autentycznych bohaterów i mroczny Sosnowiec w tle.

„Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl"