Złota klatka recenzja

Pierwszy raz sięgam po ikonę szwedzkiego kryminału, lecz "Złota klatka" odstaje od etykietki kryminału, a wręcz pnie się po drzewie solidnego, wartkiego i wciągającego thrillera psychologicznego. Opinii o Lackberg w wydaniu pod tytułem "thriller" jest wiele - jedni chwalą, inni wprost mówią:"nie, to nie Lackberg jaką znam". I nic dziwnego, bo jeśli przyzwyczailiśmy się do konkretnego stylu i gatunku autora, ciężko przerzucić się na coś innego. W moim przypadku z racji pierwszego spotkania - jestem zadowolona, mimo kilku drobnych minusów.
Zarówno styl, pomysł, gładka akcja, lawirowanie pomiędzy wydarzeniami, dozowanie emocji, jak i zakończenie mi odpowiadają w ramach niewymagającej lektury.

Matylda, a właściwie Faya odcina się grubą kreską od przeszłości. Sztokholm stoi przed kobietą otworem: prestiżowe studia, wizja kariery oraz zawrotnego bogactwa u inteligentniej, ambitnej kobiety są na wyciągnięcie ręki. A później przychodzi miłość, naiwność, odłożenie marzeń na bok i pielęgnowanie ogniska domowego u boku męża, który nie odmówi żonie niczego oprócz wizji partnera i ojca, jakim powinien być. Chciałoby się powiedzieć: zemsta jest słodka, ma zapach prestiżu i karmi się skandalem.

Podobał mi się świat przedstawiony przez Lackberg, w pewnym momencie nawet zapachniało nieco jednym z moich ulubionych seriali pod jakże trafnym tytułem "Zemsta". Świat bogatych, wpływowych ludzi, żon ślepo (no dobrze, z okularami w pieniężnych oprawkach) zapatrzonych w mężów, tychże nietrzymających ptaszka na uwięzi i fortuna kołem się toczy, a na pozór idealne pokazowe życie biegnie dalej.
Minusy: zbytnia przewidywalność ciągu zdarzeń oraz sporo, a nawet nieco za dużo scen erotycznych, ale kto bogatemu zabroni?

Po na pisaniu swojego zdania pozwoliłam sobie zerknąć na opinie innych. Są bardzo skrajne i nachodzi mnie taka myśl: jak zostałaby oceniona "Złota klatka", gdyby została napisana pod pseudonimem? Czy może ja ją tak pozytywnie odbieram, bo nie miałam okazji przeczytać nic innego autorki?