Hitler. recenzja

Bardzo lubię słuchać ciekawych audiobooków i raz w miesiącu staram się jakiegoś wysłuchać, choć wiem, że w tym czasie przeczytałabym kilka książek Książka ma same zalety jako dzieło literackie i historyczne. Autor jest bardzo świadomy tego, co chce opisać i świadomie strona po stronie to czyni. Najbardziej nie lubię, gdy w książce historycznej jest wszystko bez ładu i składu, a lubię, gdy są przyczyny, skutki, postacie i subiektywne opinie autora. Można się z nimi nie zgodzić, ale ważne jest to, że te opinie są, bo ja jako zwykły człowiek nie mam wyrobionego zdania na wszystko. Dopiero go poszukuję u ekspertów.
Alan Bullock opisał tytułowego tyrana, jego drogę do władzy, wszystkie warunki zewnętrzne i wewnętrzne, jakie do tego doprowadziły, zdarzenia, ludzie, cechy osobowości, zachowanie i to, jak się wypowiadał w różnych sytuacjach. Kopalnia wiedzy o Hitlerze.
Po raz kolejny sprawdzają się słowa, ze do triumfu zła wystarczy, żeby dobro milczało. Hitlera nie ma, na szczęście, ale wstyd mi się zrobiło, że ja na sprawy ważne nie reaguję.
Przeróżne wydarzenia opisał Bullock, jak wiadomo, bo ich było dużo. Wyraża swoją opinię, potwierdzoną faktami na wiele dyskutowanych wydarzeń, na przykład na wojnę z ZSRR, na politykę Zachodu wobec Hitlera w 1938, na politykę Polski. To mnie bardzo zaciekawiło, bo od pewnego czasu zastawiałam się, czy dobrze zrobił Beck mówiąc NON PASSERE. Czy ustępstwo uratowałoby 6 milionów Polaków przed gehenną wojny? Bullock twierdzi, że nie, bo opryszek szanuje jedynie siłę, ale że tak jak Polska powinni byli się zachować politycy europejscy! Że Polska zagrała dobrze, ale miała słabe karty....Wyraża również zdanie na temat teorii spiskowej, że Hitler nie umarł. Ciekawe i wartościowe są lingwistyczne i mimiczne analizy przemówień Hitlera.
Słuchałam z ciekawością tej książki i z powodów bardziej współczesnych. Bullock pokazał krok po kroku studium władzy autorytarnej, jej postępowanie w łamaniu sumień, konstytucji i zapętlanie się we własnym obłędzie. To smutne i ostrzegające.