Historia złych uczynków recenzja

Niepokojąca, mroczna, wciągająca - tak w kilku słowach można byłoby scharakteryzować książkę Katarzyny Zyskowskiej. I mimo że motywy wykorzystane przez autorkę takie jak wojenna miłość, rodzinne tajemnice z przeszłości, odkrywanie swoich korzeni to motywy ostatnimi czas wykorzystywane przez pisarzy do znudzenia, to w przypadku tej publikacji Katarzyna Zyskowska nie zadowoliła się schematycznym rozwinięciem tych wątków. Stworzyła historię gdzie nie ma bohaterów dobrych i złych, decyzji szlachetnych i podłych. To opowieść napisana we wszystkich odcieniach szarości bo biel i czerń występuje tylko w bajkach a nie w prawdziwym życiu.

"Historia złych uczynków" to opowieść o miłości, o rodzinie, o wyborach, których dokonujemy aby ratować to co jest dla nas w życiu najważniejsze nawet za cenę wyrzutów sumienia które będą nas gnębić do końca życia.
Opowieść zaczyna się jak banalna historia miłosna: ona młoda studentka z prowincji, on uznany wykładowca o światowej renomie. Łączy ich uczucie pełne namiętności i dzikiego seksu, który często ociera się o przemoc. Te zachowania zaczynają niepokoić Ninę jednak zaślepiona miłością do Miłosza nie protestuje.
Wszystko zmienia się w momencie gdy on znika bez śladu. Zrozpaczona kobieta dowiaduje się że jest w ciąży, robi więc wszystko aby odnaleźć kochanka. Zaczyna poznawać jego przeszłość, która prowadzi ją do zaniedbanego domku w Aninie w którym w czasie wojny wydarzyła się tragedia. Zniszczyła ona życie wszystkich jej bohaterów a także położyła się cieniem na kolejnych pokoleniach
Nina odkrywa że losy jej rodziny i rodziny Miłosza skrzyżowały się już w przeszłości a jego zainteresowanie jej osobą wynikało z chęci zemsty pielęgnowanej latami a nie miłości.

Mimo iż współczesny wątek romansowy trochę osłabił moje wstępne zainteresowanie powieścią (taka tematyka to nie moja bajka) to rozwinięcie tej historii w pełni mnie usatysfakcjonowało.
Autorka stawia swoich bohaterów pod ścianą, w sytuacji zagrożenia i każe podejmować krytyczne decyzje. Czy chce nam w ten sposób pokazać że zło, tak samo jak dobro, jest w każdym z nas i tylko potrzeba odpowiedniego katalizatora aby je wyzwolić?

Polecam tę książkę waszej uwadze.