Łabędź recenzja

"Łabędź" Sylwia Trojanowska

Gdy w 1938 roku Anna Łabędź przygotowuje się do rozpoczęcia nauki w szkole pielęgniarskiej, nie wie, że już niedługo jej ambitne plany legną w gruzach, a życie obróci się o sto osiemdziesiąt stopni. Tu i tam krążą pogłoski o nadchodzącej wojnie, sytuacja rodzinna zmienia się z dnia na dzień, a na horyzoncie pojawia się przystojny nieznajomy...
"Łabędź" jest kolejną poruszającą serce opowieścią, jaka wyszła spod pióra uwielbianej przez czytelniczki i czytelników, niesamowicie utalentowanej do konstruowania takowych historii Sylwii Trojanowskiej. W książkach tej autorki jest "coś", co sprawia, że historie z ich kart zapadają na dłużej w naszej pamięci, przeżywamy je razem z bohaterami, kibicujemy im ze wszystkich sił, lecz podczas lektury mierzymy się także, z tym że życie nie zawsze bywa usłane różami, a mieni się milionem barw, czasami nawet tych najmroczniejszych. I taka jest właśnie najnowsza powieść Trojanowskiej.
Od pierwszych stron obserwujemy, że autorka przykłada ogromną wagę do kreacji i pogłębienia warstwy emocjonalnej i psychologicznej powieści. Z tej strony "Łabędź" jest utworem niezwykłym, takim, który stanowi o wiele więcej niż dobrą obyczajówkę na jeden wieczór, na złapanie oddechu, ucieczkę od codzienności. Jako czytelnicy odbieramy historię Anny całym sobą, trzymamy kciuki za nią, za jej przyjaciół i rodzinę; przyglądamy się rozwojowi wydarzeń z zapartym tchem, ściśniętym gardłem, a nasze serce rozrywa się na strzępy.
Mogę śmiało stwierdzić, że "Łabędź" jest jedną z najbardziej poruszających historii, jakie przeczytałem. Pozostawia po sobie smutek, przygnębienie, kilka łez, ale też swoistą satysfakcję i niebywałą wdzięczność, że mogliśmy poznać tę nietuzinkową, niesztampową opowieść. Przez tę książkę się płynie w dosłownym znaczeniu, jej się nie czyta, tylko przeżywa, podąża za bohaterami z całą paletą najrozmaitszych emocji i uczuć.
Na oklaski zasługuje styl pisarski Sylwii Trojanowskiej. Charakteryzuje się on wrażliwością, pięknymi opisami miejsc, portretów psychologicznych postaci, umiejętnym poruszaniem się w metaforach i nieco zawoalowanych znaczeniach. Łapie za serce jak cała reszta, ot co.
Podsumowując, niech nie zmyli Was opis, ani żadne inne pozory - "Łabędź" to kawał świetnej prozy, zachwycającej w każdym, nawet najmniejszym calu. Ta historia hipnotyzuje, zniewala bez reszty i pozostawia po sobie więcej niż wiele, wiele innych. Polecam.
⭐8/10

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Marginesy.