Dom nad morzem recenzja

Lubię twórczość Santy Montefiore, angielskiej pisarki, która specjalizuje się w powieściach dla kobiet, gdzie umiejętnie łączy wątki życiowe, romantyczne i obyczajowe. Czytając jej książki zawsze się odprężam i czas płynie mi przyjemnie szybko. Do tej pory miałam okazję poznać „Francuskiego ogrodnika” oraz „Jaskółka i koliber” a tym razem zabrałam się za ostatnio wydaną książkę „Dom nad morzem”.

Kilka słów o treści... Floriana ma dziesięć lat, gdy zakochuje się w pięknej, toskańskiej posiadłości tuż nad morzem. Wraz z rodziną wiedzie raczej skromny żywot, dlatego ta willa i ogród wokół stają się dla niej niczym niedoścignione marzenie o luksusowym życiu. Któregoś dnia zauważa ją Dante, syn właściciela i zaprasza do siebie. Floriana jest wniebowzięta i już wybiega w swoich planach w przyszłość, która jawi się jej w różowych barwach. Czy jednak ziści się sen o dostatnim i szczęśliwym życiu? Tymczasem mijają lata. W Anglii Marina, właścicielka hotelu, pragnie podnieść swój interes znad przepaści bankructwa, więc postanawia zatrudnić malarza-artystę, który będzie uczył gości rysunku. Na jej ogłoszenie odpowiada Rafael Santoro, który okaże się balsamem na rodzinne kłótnie i wyprowadzi posiadłość z ruiny. Jednak to dopiero początek...

Piękna okładka, intrygujący opis i jak się mogłam przekonać, wnętrze również ciekawe! Takiej książki właśnie mi było potrzeba. Fabuła jest interesująca i łatwo się w nią wciągnąć. Sama historia nie jest może jakoś szczególnie oryginalna, ale napisana jest dobrze i bardzo przekonująco. Podobały mi się miejsca, w jakich rozgrywała się powieść, nastrojowy klimat, liczne tajemnice i zaskakujące wydarzenia. Bohaterowie są nakreśleni konkretnie i targają nimi różnorodne uczucia. Czytając, z pewnością możecie liczyć na miłosne uniesienie, miłość, pasję, dreszczyk emocji, więc nudzić się raczej nie będziecie. Język jest prosty i przystępny a styl lekki, więc całość pochłania się szybciutko. I oto właśnie chodzi, ponieważ jest to literatura typowo kobieca, która ma za zadanie umilić czas i przynieść ukojenie po ciężki dniu:).

„Dom nad morzem” to świetna powieść na długie, samotne wieczory. Jest to historia o sile marzeń, niespodziankach od losu, życiowych wyborach oraz skomplikowanej przeszłości rzutującej na teraźniejszość. Polecam serdecznie!

Moja ocena: 5-/6