Opiekunka recenzja

"I'm a babysitter" to debiut autorski Anity Rafalskiej. Keith właśnie straciłam prace, ale nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło, bo po krótkich poszukiwaniach dostać posadę opiekunki, uroczej 5-latki Grace, u dobrze prosperującego biznesmena, Ricka. Historia jak z bajki, ONA - dziewczyna zasadami, która wierzy w miłość. ON - żonaty, który nie szuka miłości, a jedynie przelotnego romansu, nie angażując w tym żadnych uczuć. Choć oby obydwoje na początku wypierają się swoich uczuć, to między nimi coś jest, ale czy to tylko zwykłe zauroczenie... Czy może coś więcej? To już zależy od nich... "I'm a babysitter to powieść obyczajowa z wątkiem miłosnym, czyli lekka historia na jedno popołudnie, idealna, aby się zrelaksować i nie wnikać w szczegóły, bo niektóre wątki były dosyć infantylne. Książka zdecydowanie dla mało wymagającego czytelnika. Sam pomysł na książkę był, bo widzę tu potencjał, ale moim zdaniem został on nie wykorzystany. Mamy tu sporo niedociągnięć, choć staram się na nie przymknąć oko, gdyż akcja toczyła się szybko (a czasem za szybko), więc nie ma czasu na zbędne szczegóły i niepotrzebne opisy, więc to akurat jest na plus. Wiem, że czytając bardzo często analizuje niektóre wątki, ale były sceny, które mnie irytowały wręcz np. jak można zostawić 5-letnie dziecko w szpitalu i wybrać się beztrosko na "lody". Cały ten pobyt Grace w szpitalu to niestety jakaś pomyłka:( Zresztą sama postać Rick, samca alfa, zostawia dużo do życzenia. Rozumiem facet to facet "i lubi sobie dziubnąć", ale on zachowuje się jak napalony szczeniak. Zresztą cała ich relacja była dziwna, taka nienaturalna. Zawsze staram się szukać dobrych stron w książce i do nich należy postać Drake, przyjaciela Keith, który od samego początku zyskuje moją sympatie jest otwarty i zawsze mówi to co myśli, a wszystko to z dużym poczuciem humoru. Przyjaciel, który zawsze postawi na nogi i służy ramieniem. Postawa godne pochwały. Również relacja Keith z mamą była miłym akcentem. Podsumowując, spodziewałam się czegoś innego, a dostałam co innego. Samą historie podzieliłabym na "przed" i "po" LA. Szczerze ta pierwsza część jest słaba, ale druga jest już całkiem niezła i w miarę dobrze mi się ją czytało, nawet relacja między bohaterami dojrzała:) Sądzę, że cała ta historia nie jest zła, a jedynie niedopracowana.