Osadzona recenzja

„Jedno jest pewne. Tak wyjątkowi ludzie nie rodzą się często. Ale wyjątkowość to zawsze i szanse, i ryzyko…”

Dziś drogi czytelniku zabiorę Cię do świata, w którym będziesz mógł zobaczyć, jak człowiekowi odbierane jest człowieczeństwo, a to wszystko dzieje się w jednym z najsurowszych więzień na świecie. Czy ten jeden głupi błąd młodości był tego wart? 🤔

Anna Matusiak - Rześniowiecka znów to zrobiła! Napisała kawał świetnej, ale też prawdziwej historii, która powinna być czytana ku przestrodze. Brawo! 👏🏻

Z każdą kolejną książka coraz bardziej podoba mi się styl autorki, to jak jej książki szybko i płynnie się czyta. A wszystko, co jest tutaj opisane, łączy się ze sobą idealnie. I chociaż niektóre osoby bądź rzeczy zostały przez autorkę wykreowane, to jednak nie jest to odczuwalne. 🙂 Natomiast sama lektura niesie ze sobą bardzo duży ładunek emocjonalny.

Powieść „Osadzona” dogłębnie mną wstrząsnęła. Czytając ją, z każdą kolejną stroną wiedziałam, iż nie będę umiała się oderwać. Tak bardzo było mi szkoda głównej bohaterki. Ale z drugiej strony rozumiałam jej pobudki, ponieważ na własnym przykładzie wiem, iż są takie rzeczy bądź ludzie, którzy potrafią zamydlić oczy. A jeden głupi błąd może nieść za sobą nie tylko ogromne konsekwencje, ale także odebrać nam marzenia czy wiarę w ludzi.

Autorka pisząc dla nas tę powieść, ma nadzieję, iż wyciągniemy z niej wnioski. Przede wszystkim należy przyjrzeć się temu, jak cienka granica leży między wolnością a aresztem. Przecież w nich nie siedzą tylko mordercy, ale przede wszystkim ludzie, którzy się pogubili czy zaufali nieodpowiednim osobom. Nie należy ich oceniać, a każdemu czy karanemu, czy nie należy się druga szansa, jak i sprawiedliwość.

Poznając taką osobę, powinniśmy pozwolić jej, opowiedzieć historie z własnej perspektywy, a nie trzymać się tego, co usłyszeliśmy tylko i włącznie od osób trzecich.

Gorąco zachęcam do zapoznania się z historią tutaj opisaną. Myślę, iż jest do bardzo cenna lekcja, zwłaszcza dla młodych niekiedy naiwnych kobiet, które często nie dostrzegają zagrożenia w porę.

Aniu, czekam na więcej twoich powieści. Uwielbiam! ❤️