Drzewo anioła recenzja

 Jest to moje piąte spotkanie z Lucindą Riley, tak jak w pozostałych tak i w tej powieści autorka nie pozwala nam na nudę, dostarcza tak ogromnego ładunku emocji, że po przeczytaniu tej książki człowiek nie wie czy ma się cieszyć, że wreszcie się skończyła czy żałować, że już się skończyła.

 Powieść wzbudza w nas skrajne uczucia radość-euforię do smutku –ogromnej złości wręcz jesteśmy tak zbulwersowani, że gotowi wziąć bohaterkę za ramiona, potrząsać i krzyczeć,, co robisz dziewczyno w co Ty znowu się pakujesz ‘.,,Drzewo Anioła''- to historia trzech pokoleń kobiet na przełomie 40 lat, Greta, Cheska i Ava. Główna bohaterka to Greta, to od niej cała historia się zaczyna. W wieku 18 lat jest zmuszona opuścić swój rodzinny dom, młoda nie doświadczona , z biednego domu, sama w wielkim mieście Londynie jest tak zagubiona, że błędnie lokuje swoje uczucia,- brak stabilizacji finansowej i tęsknota za poczuciem bezpieczeństwa, wywiera piętno na dalsze losy bohaterki i jej rodziny, jej decyzje pociągają za sobą cykl strasznych zdarzeń. Wśród tych trzech kobiet mamy też i wspaniałego faceta, Dawida, który kocha Gretę ponad życie, który jest oddanym, troskliwym przyjacielem, który daje z siebie całe serce nie biorąc nic w zamian.
 Opowieść która porusza nas dogłębnie. POLECAM.