Szrama recenzja

Świetna 👍
No, to mamy finał, i to jaki, autorka serwuje mocne uderzenie.
Dla mnie każda powieść Małgorzaty Oliwii Sobczak to gwarancja nie tylko dobrze opowiedzianej i zapadającej w pamięci historii kryminalnej, ale również rozgrywki psychologicznej naładowanej skrajnymi emocjami, która toczy się między bohaterami.
"Szrama", trzeci tom cyklu Granice ryzyka to najbardziej bolesna odsłona, która krąży wokół miłości, zazdrości, pożądania i niewierności. A zdrada przybiera tu wiele wymiarów, które potrafią przytłoczyć swoim ciężarem i wstrząsnąć niszczycielską mocą.

Zapalnikiem do zbrodni opisanej na kartach tej powieści był modus operandi amerykańskiego seryjnego mordercy Golden State Killera opisany w książce "Obsesja zbrodni" Michelle McNamarty. Czytałam ten wnikliwy reportaż i mocno ubolewałam, że autorka nie doczekała się rozwiązania sprawy. Psychopata był nieuchwytny przez 47 lat.
Tu na szczęście nie musimy czekać tak długo, ale gwarantuję, że rozwiązanie będzie nieprzewidywalne, aż do samego końca.
W "Szramie" zwyrodnialec pod osłoną nocy włamuje się do domów młodych małżeństw. Terroryzuje skrępowanych mężczyzn, a kobiety brutalnie gwałci i zabija, masakrując ich twarze i ciała. Brrrr.... Wyjątkowo chory, popaprany osobnik - następny przypadek nienawidzący kobiet.

Kolejny raz w rozwiązanie sprawy zaangażowany jest detektyw Oskar Korda, dziennikarka Alicja Grabska oraz młodziutka palinolożka Janina Hinc, którą zdążyłam już polubić w poprzedniej części. Zresztą autorka potrafi stworzyć więź bohater- czytelnik, dostarczając niemałych przewrotów emocjonalnych jednym, i drugim😉.

W powieściach Sobczak nie tylko śledztwo jest ważne, ogromnie istotny jest też rys psychologiczny bohaterów i ich osobiste przeżycia niepozbawione szram, tych widocznych na ciele i tych ukrytych na duszy.
Czytelnik wreszcie pozna tajemnice Kordy i historię jego szpecącej blizny na policzku, odkryje demony, które mącą jego myśli i czyny.

Już od pierwszej powieści tego cyklu zastanawiałam się, czy duet Grabska-Korda są w stanie stworzyć trwały związek.
Oboje mocno poranieni, mierzą się ze swoimi traumami. Ich relacja jest niepewna, ostrożna, oparta na nieustannym przyciąganiu i odpychaniu.
"Szrama" daje mi odpowiedź na nurtujące mnie pytania i wątpliwości.

Klimat tej trylogii jest cholernie niepokojący. Te wszystkie szumy, szelesty, szepty, stukania i pukania wyostrzają zmysły, pobudzają wyobraźnię, wywołując ciary i zimne poty. Brrry.

Imponujący jest tu zarówno research, jaki wykonała autorka, jaki i opis przebiegu poprowadzonego śledztwa.

Dla mnie to najmocniejsza, najmroczniejsza i najbardziej poruszająca odsłona Granic ryzyka. I choć Pani Sobczak zostawia czytelnika ze szczyptą niedosytu, to nie zawodzi i tnie ostro jak brzytwa dostarczając mocnych wrażeń i trudnych emocji.
Zdecydowanie polecam 👍.