Gra w kości recenzja

Jaka jest Wasza ulubiona epoka historyczna? No dobra, wiem, że to trudne pytanie, bo historia raczej nie należy do ulubionych przedmiotów:) Ja z wykształcenia jestem historykiem, a na studiach najciekawsze zajęcia były z wczesnośredniowiecznej historii Polski. Okres ten ubogi jest w jednoznaczne źródła pisane, więc ćwiczenia polegały na tym, że poznawaliśmy stanowiska różnych badaczy dotyczących tego samego wydarzenia, często bardzo się od siebie różniące, a potem dyskutowaliśmy, która wersja jest bardziej prawdopodobna. Było to bardzo interesujące, ponieważ nagle okazywało się, że to co oficjalnie uczymy się w szkole, niekoniecznie jest do końca prawdą.

Piszę o tym, ponieważ dzięki współpracy z wydawnictwem Zysk, dostałam w swoje łapki książkę E.Cherezińskiej „Gra w kości”. Opowiada ona o wydarzeniach z lat 997–1002. Konstrukcja książki jest dwubiegunowa. Historię poznajemy z perspektywy Bolesława, wówczas jeszcze księcia Polan, oraz cesarza Ottona III. Dzięki temu ukazane są jakby dwa światy – słowiański oraz cesarsko- papieski. Książka porusza najważniejsze wydarzenia z tego okresu, a całość osnuta jest wokół śmierci św. Wojciecha i jego kanonizacji.

Książka ta przypomniała mi o tym jak poznawałam różne możliwe scenariusze wydarzeń z okresu kształtowania się państwa Polan. Jest jakby jednym z nich. Widać, że autorka świetnie poznała temat. Książka bogata jest w szczegóły dotyczące życia średniowiecznego, ówczesnych wydarzeń i postaci. Można doskonale wczuć się w klimat wieków średnich, kiedy to religijność przeplatała się z wojną, a świętość z polityką. Autorka umiejętnie łączy wiedzę historyczną z wymyśloną fabułą. Ta powieść idealnie pokazuje, jak jedno wydarzenie wytrawni politycy potrafią wykorzystać każdy na swoją korzyść.

Jedyne co mogę zarzucić autorce, to trochę zbyt płaskie postacie. Nasi główni bohaterowie są zbyt idealni, tacy jednowymiarowi i pozbawieni polotu. Ich kreacja ściśle trzyma się wersji jaką znamy z podręczników. Moim zdaniem można było lepiej wykorzystać ich potencjał.

Książkę czyta się szybko, napisana jest przystępnym językiem. Polecam ją więc wielbicielom historii oraz tym, którzy mają ochotę wzbogacić swoją wiedzę o ten okres.