Gosposia prawie do wszystkiego recenzja

Koleżanka ostatnio dużo mi "truła" na temat Gosposi, więc zostałam zmuszona do przeczytania książki poza kolejką :) Podchodziłam do niej z dużą obawą, ponieważ kiedyś próbowałam czytać jakąś książkę tej autorki i niestety mi się nie spodobała. Na szczęście dałam książkom Moniki Szwaji drugą szansę i to spotkanie mogę zaliczyć już do udanych :)

Główna bohaterka Maria, ma wyjątkowo paskudnego męża. Ogranicza ją, nie pozwala mieć własnego zdania... Kiedy dochodzi do rękoczynów, Marysia postanawia wziąć sprawy w swoje ręce i odchodzi od Aleksa. Oczywiście wcześniej odpowiednio się zabezpiecza i przelewa sobie na nowe konto wynagrodzenie za 4 lata pracy u boku męża (jako sprzątaczka, kucharka, pokojówka i dama do towarzystwa). Udaje się do teściowej do Zakopanego (uwielbiam Zakopane! ;)), ta postanawia jej pomoc i wysyła do przyjaciółki Lily do Szczecina (A Szczecin to wiocha z tramwajami ;)) Maria postanawia, mimo uniwersyteckiego wykształcenia, pracować jako ekskluzywna pomoc domowa. 1200 zł za tydzień.
W ten sposób, poznaje wielu ciekawych ludzi, nawiązuje nowe przyjaźnie i buduje swoje życie od nowa. Poznaje Saszę rosyjskiego grajka, Pawła i jego ojca (w którym się trochę podkochuje), Zanikającą Lucy i wiele innych postaci, które zamieszają w życiu Mareszki.

Książka lekka, żartobliwa i przyjemna, oczywiście z morałem. Nie należy bać się życia i wyzwań, trzeba być panem własnego losu. Przydałoby mi się jakieś wyraźniejsze zakończenie, ale może Marysia i Paweł pojawią się jeszcze w jakiejś książce? Ktoś wie? :)

Polecam, dla odprężenia :)