Wstręt do tulipanów recenzja

Dorastając w Ameryce Północnej, mając jedynie mgliste wspomnienia z II wojny światowej, brat Joopa wrócił do Amsterdamu, aby dowiedzieć się, jak wyglądało jego dzieciństwo w Holandii. Ale to, co odkrywa, to znacznie więcej, niż się spodziewał - jest zaskoczony i przerażony, gdy dowiaduje się o własnej roli w zdradzie Anne Frank.

Biografia autora książki, Richarda Lourie, też jest bardzo oryginalna - był kierowcą szefa mafii w Bostonie. Został aresztowany, gdy wybrał się obejrzeć dom Stalina bez ...paszportu. To twórca, który był studentem i przyjacielem Czesława Miłosza.

"Wstręt do tulipanów" jest historią Holokaustu opowiedzianą z perspektywy nastolatka. Zawiera wiele emocji: poczucie winy, zazdrość rodzeństwa, potrzebę uznania i miłości Joopa od umierającego ojca, jego chęć zrobienia wszystkiego, aby pomóc przetrwać rodzinie, oraz nacjonalistyczne sympatie.
Narrator opowiada o losach codziennych poczynań przeciętnych obywateli, dla których był to niesamowicie trudny czas.

To, co widzi czytelnik, jest w dużej mierze tym, czego narrator doświadczył jako dziecko. Myślę, że w tym aspekcie bardzo ciekawym jest fakt iż dostajemy ten sam okres opowiedziany oczami dwójki dzieci po przeciwnych stronach walki. Żadne z nich nie rozumie w pełni powagi swojej sytuacji, więc oboje wciąż są pogrążeni w normalnych myślach, adekwatnych do swojego wieku.

Trudne myśli, które pozostawia ta książka, to przeświadczenie o desperackich i traumatycznych czasach II wojny światowej. Nie wszyscy informatorzy byli Żydami nienawidzącymi nazistów. Wielu głodowało i umierało. Informowanie dawało im wystarczającą ilość jedzenia, aby przeżyć kolejny tydzień i siły do ​​pokonania choroby.

Polecam - bo książka napisana jest wiarygodnym, czasami wręcz dosadnym językiem. Wprowadza nas, w sposób niezwykle intrygujący, w realia II wojny światowej i w odczucia dziecka. Momentami czułam się, jak kolega Joopa, bałam się razem z nim chodzić po wojennym Amsterdamie. Walczyłam z tym lękiem, jeszcze bardzo długo po przeczytaniu książki i z myślą – jak daleko posunęłabym się, w chwil tuż przed śmiercią?.

Jeszcze dwa słowa o tytule książki - Joop nienawidził tulipanów, bo w czasie wojny, gdy nie było już nic do jedzenia, to cała jego rodzina jadła ...cebulki tulipanów.

Moim zdaniem, ten tekst, to gotowy scenariusz filmu, który jeśliby powstał, to na pewno zaciekawiłby młodego widza.