Noc zimnego księżyca recenzja

Cześć kochani! Dziś chciałam złożyć życzenia wszystkim kobietkom! Moje drogie panie, oby każdy dzień był dla was wyjątkowy! ❤️

Dziś przychodzę do was z recenzją książki, która niestety mnie rozczarowała tym, co prezentowała sobą.

Współpraca recenzencka @wydawnictwoyoung

Nasza główna bohaterka Margaret jest córką bardzo słynnej i wiecznie nieobecnej matki alchemiczki. Kobiety nigdy nie ma, wiecznie niezadowolona, wiecznie coś jej przeszkadza względem córki. Co za tym idzie, Margaret musi bardzo się starać i żeby sprowadzić ją do domu musi wygrać turniej.

Wątek mitycznego gonu półksiężyca to coś, o czym bardzo chciałam się dowiedzieć, a ten temat był bardzo słabo rozwinięty.
Na początku wspomniałam o tym, że książka bardzo mnie rozczarowała a właśnie dlatego, że było dużo wątków, które nie zostały przedstawione i źle poprowadzone, albo nawet nieporuszane bardziej niż tylko tak „liźnięte”.

Niby fabularnie coś tam się dzieje, a jednocześnie stoimy w miejscu i się nudzimy. I właśnie tak było całą książkę, wynudziłam się jak mops.

Nie mogę jednak odmówić tego, że ma niesamowity klimat. Styl pisania autorki jest urokliwy i zachęcający. Czujemy się, jakbyśmy żyli w tej książce. Język jest fajny, taki poetyczny i estetyczny. A opisy świata, bardzo mnie interesowały.

Jednak samy klimat nie uratuje tego, że mało się tam działo.
Co do samych postaci poznajemy też Weston’a. Kurcze, miałam wrażenie, że on jest po prostu głupi. Taki nieogarnięty życiowo. Niby uczy się na alchemika, ale jednocześnie jest taki pusty, bez życia. Slow burn tej książki też mnie nie przekonał, ich relacja była bez mocniejszych podstaw. Podchodzili do siebie jak pies do jeża. Przez co nie czułam z nimi żadnej więzi, nie potrafiłam im kibicować czy nawet mieć jakieś ciepłe wrażenia do nich.

Bardzo ciężko mi ocenić tę książkę. Styl pisania fajny, ale tu nic się nie działo. To jest dla mnie taka 2/5 ⭐️ pozycja. Niby była fantastyka, ale tak nie do końca. Niby była miłość, ale taka bez sensu. Niby było bohaterowie walczący o swoje, ale jednak bez charakteru i pazura.

Książka jest strasznie rozwleczona, ale to tak na maxa.

#noczimnegoksiężyca #bookstagrampolska #fantasybooks #book