Buntownik recenzja

Za każdym razem mam nadzieję, że powieść tego typu mnie zachwyci, porwie, zauroczy... I za każdym razem kończy się to tak samo, rozczarowaniem. Szczerze, nie wiem czy mam siłę próbować dalej, chyba odpuszczę sobie całkowicie ten gatunek.

Buntownik to drugi tom serii Grzeszni. Opowiada on historię Arii, siostry Huntera, bohatera poprzedniego tomu, a także jej dylematu sercowego. Bowiem główna bohaterka, niczym ten przysłowiowy osiołek, nie wie kogo wybrać, na kogo się zdecydować, z kim stracić dziewictwo, czy postawić na najlepszego przyjaciela jej brata, Asha, w którym kocha się od lat, czy może na nowego kumpla Huntera, Miltona, który też ją przyciąga. Tak, doprawdy zabójczo poważny dylemat...

Tak więc Aria przeżywa wewnętrzne rozterki, ciągle myśli o tym jak by tu zaciągnąć któregoś z chłopaków do łóżka, jest wręcz desperacka w tym zakresie, a główni zainteresowani raz są na tak, ale zaraz jednak się wycofują, no bo przecież to młodsza siosta ich kumpla, zakazany owoc, i Aria zasługuje na kogoś lepszego od nich, ale w międzyczasie trochę się całują jak to wśród przyjaciół bywa...

Nie zdradzę Wam kogo Aria ostatecznie wybiera, nie chcę Wam spojlerować, napiszę tylko tyle, że uczucie to będzie musiało zmierzyć się z niejedną przeszkodą, które dla mnie były żywcem przeniesione z telenoweli. Co do akcji, to jest jej tu mało, niby bohaterowie biorą udział w wyścigach samochodowych, ale wątek ten został potraktowany niedbale, mamy tu jeden moment, który mógłby być zaliczony do tych chwil akcji, ale kończy się tak szybko i niezbyt poważnie, że nie warto o nim więcej pisać (dla ciekawych mam na myśli tu wypadek podczas wyścigu). Co do scen erotycznych, jest tu ich kilka, do najbardziej niesmacznych mogę zaliczyć tu scenę zbliżenia w kinie podczas seansu, serio pani autorko? seks w kinie? Komentarz jest tu chyba zbędny. @zapach_stron powiem Ci, że trafiłam i ja na książkę, w której bohaterka myśląc o pewnej części ciała bohatera, nazywa go w myślach, tu cytuję "pytonem". Czytając takie kwiatki nie wiem sama czy mam się śmiać czy płakać.

Podsumowując, akcji w tej książce zero, problemy bohaterów tak płytkie, że wywołują zniesmaczenie i wręcz odpychają od lektury, sami bohaterowie nie lepsi, rozchwiani emocjonalnie, niezdecydowani, niewyżyci seksualnie i niedojrzali. Warto tu też wspomnieć o denerwującym zabiegu autorki, czyli o powtarzaniu przebiegu tych samych zdarzeń ale z perspektywy innego bohatera. Nie wiem czemu miało to służyć, mi działało na nerwy, miałam wrażenie, że czytam znów o tym samym, że cofam się w akcji i było to dla mnie zupełnie niepotrzebne, taki zapychacz stron. I na koniec ciągle zastanawiam się, jeszcze tego nie rozgryzłam, dlaczego cholibka tytuł tej książki to Buntownik? Kim jest ten buntownik? I przeciwko czemu/komu się buntuje? Wytłumaczcie mi to, bo nie rozumiem. Naprawdę myślałam, że tym razem się nie rozczaruję, ale to było straszne... Nie polecam.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Muza, Akurat.