Ktoś tu kłamie recenzja

Dwie poprzednie książki autorki przypadku mi do gustu. Lekkie, same wręcz czytające się thrillery, oparte na tajemnicach między przyjaciółmi i rodziną. I tym razem Blackhurst uderzyła w podobne tony obnażając ludzkie słabości, których ludzie pragną chronić nawet za cenę pozbawienia kogoś życia. Jednakże skończyłam książkę z poczuciem rozczarowania i z przykrością stwierdzam, że to najsłabsza książka autorki, jaką było mi dane przeczytać.

Wyobraźmy sobie mieszankę żon, matek, kochanek z Wisteria Line z serialu "Gotowe na wszystko", przypomnijmy sobie najnowszą książkę Shari Lapena ("Ktoś, kogo znamy) i właściwie pięknie komponuje nam się to, czym chce uraczyć czytelnika Blackhurst: hermetyczna, zamknięta miejscowość, gdzie idealne na pozór życie celebrytów, ludzi sukcesu wewnątrz jest brzydkie, nijakie i pełne głęboko skrywanych tajemnic. By jakikolwiek sekret ujrzał światło dzienne musi ktoś zginąć. Śmierć jednej z kobiet z osiedla Severn Oaks uznana w pierwszym odruchu za nieszczęśliwy wypadek kryje w sobie coś więcej, a osoba doskonale zorientowana w faktycznych wydarzeniach z hallowenowego przyjęcia nie zawaha się o tym głośno mówić racząc żądnych plotek mieszkańców, jak i pogrywając na nosie ewentualnym winnym. Niech drży każdy, kogo brudne sekrety już wkrótce wyjdą na jaw.

Tak jak wcześniej wspomniałam, rozczarowałam się. Po dotychczasowych książkach Jenny miałam dość spore oczekiwania, a prawdę mówiąc przez 2/3 książki nie dzieje się nic ciekawego. Wieje nudą. Akcja nabiera tempa zbyt wolno, brak jakichkolwiek większych emocji czy mocno zarysowanej charakterystyki postaci. Postaci wykreowane przez Jenny Blackhurst zwyczajnie nie dają się lubić, trudno tu mówić o nawiązaniu jakiejkolwiek nici sympatii czytelnika do poszczególnych bohaterów. Dopiero przy końcu coś zaczyna się dziać, lecz to niestety za mało, by można było powiedzieć o książce: "wow, ale to było dobre!". Lubię twórczość Blackhurst i "Ktoś tu kłamie" raczej tego nie zmieni, lecz wiem również, że stać autorkę na więcej. Oby to był tylko chwilowy spadek formy.