Zemsta ma twoje imię recenzja

Dziś Przychodzę do was z recenzją książki Zemsta ma Twoje Imię autorstwa Moniki-Magoskiej Suchar i powiem tak... Miałam moment gdy musiałam się podrapać po głowie gdyż będąc zupełnie szczerą po kilku stronach wydawało mi się, że nic mnie w tej książce nie może zaskoczyć. Oj jak ja lubię się mylić...

Książka ma dwie części w pierwszej poznajemy bogatego Iana Totta, który jest ekscentrycznym playboyem z milionami na koncie, i brakiem szacunku do kogokolwiek. W wyniku splotu nieszczęśliwych okoliczności wdaje się w romans z piękną Polką - Ewą. I romans ten szybko okazuje się klasycznym przykładem głupiej gęsi, która próbowała usidlić milionera, który zupełnie nie jest nią zainteresowany a obsesja kobiety doprowadza ją do zakładu psychiatrycznego.

Druga część dzieje się rok później i tutaj nic nie jest oczywiste. Ian jest odmieniony, poszukujący miłości i stabilizacji i gotowy stać się dojrzałym mężczyzną jednak gdy staje się gotów przewartościować życie staje się ofiarą porwania a splot okoliczności sprawia iż ratuje go piękna i eteryczna Gabi. Romantyczna artystka z głową pełną pomysłów nie mająca kompletnie parcia na pieniądze. Szybko zdobywa serce milionera i staje się... Jego obsesją. Ale czy po tym jak skończył się wcześniejszy romans jest naprawdę gotów zaufać kobiecie? Uwierzcie... Zakończenie was zmiecie. W tej książce jest wszystko, sex, pieniądze, intryga i zwroty akcji.

Co ciekawe i rzadkie w takich książkach, ta książka jest napisana z perspektywy faceta. Widzimy wszystko co nim kieruje, czytamy jego myśli i jest to zapewne powód, dla którego książka ta jest zupełnie inna niż wiele erotyków, które znamy. Perspektywa męska bowiem jest prostsza jednak ostrzejsza - można by się pokusić o stwierdzenie iż jest zero-jedynkowa jednak Ian przez ciężkie dzieciństwo ma jednak bardziej złożoną psychikę. Tego w zasadzie trochę mi brakowało i to być może jest minusem - choć drobnym-, że kwestia tego dzieciństwa jest potraktowana bardzo powierzchownie a jednak w tej historii również tkwił spory potencjał.

Tym nie mniej książkę z czystym sumieniem mogę polecić jako miłe czytadło na jeden jesienny wieczór.