Garderoba recenzja

Na wieszakach - niewyprasowane poszukiwania siebie, zamiast kapeluszy w pudle - tęsknoty pozbawione pawich piór, szafonierka wypełniona wspomnieniami, z szuflad wylewające się nieprzymierzone marzenia, głębia kufra zarzucona brakiem rozumienia tego co wokół.

Tak można by podsumować debiutancki tomik Małgorzaty Krupińskiej - Cyprysiak "Garderoba".

Jednak owa książka zawiera, prócz osobistych przemyśleń autorki, to co każda z kobiet przechowuje w swoich garderobach. Nie tych z drewna lakierowanego, lecz tych, których dotknąć i zobaczyć się nie da. Tych, które można tylko odczuwać i wiedzieć, że są, w środku nas.

Autorka uświadamia nam, że rozpatrywanie emocjonalnego stanu świadomości ma sens, że warto zanurzyć się w tym co mamy, w tym co przeszliśmy i w tym, co nas ominęło. Taka chwila zastanowienia z "Garderobą" w ręku pozostawia w czytelniku niedosyt, chęć zostania w tym świecie na dłużej, potrzebę wertowania kartek książki kolejny raz. I uspakaja. Wykrada myśli zmuszając je do identyfikacji z podmiotem lirycznym wierszy.

Bo wszystkie jesteśmy, wbrew pozorom, podobne. Zawartość naszych szaf jest zróżnicowana, lecz emocje związane z przeszukiwaniem tych zawartości są takie same u każdej z nas.