"Onyx & Ivory" recenzja

Przyznaję bez bicia, że pomimo trzydziestki na karku, uwielbiam literaturę młodzieżową. Z twórczością Mindee Arnett spotykam się co prawda pierwszy raz, jednak uznam to spotkanie za całkiem obiecujące.

Na początku o czym "Onyx & Ivory" jest. Jest to opowieść o napiętnowaniu, uprzedzeniach i sile przyjaźni. Kate jest córką zdrajcy, niedoszłego zamachowcy arcykróla. Jej ojciec został stracony, ona wygnana. Musi pożegnać się z dotychczasowym, wygodnym życiem i zacząć pracować na własny rachunek.
No, wiecie jest to standardowy schemat przy młodzieżówkach jest ona - outsiderka, jest i on - arcyksiąże, jej wielka miłość, a w tle magia, tajemnica zamachu i rozterki życia młodych ludzi.

Nie uważam, że schematy są złe, wiele osób uwielbia takie standardowe powieści z gatunku młodzieżowej fantastyki. Jedne są lepsze, inne gorsze. Mi akurat "Onyx & Ivory" spodobały się. Spodobał mi się system magii - dzikuni - czyli niezarejestrowani magowie obdarzeni specjalnymi zdolnościami (w stylu mutantów z X-Mana) plus zarejestrowani "Magiści". Fajne połączenie. Bohaterowie książki też zostali dobrze rozpisani, każdy gdzieś tam posiada bagaż przeżyć, pomimo swojej młodości. Dla mnie ogromny plus.

'Świat się zmienia, koło obraca i my także musimy się zmieniać. To właśnie oznacza przywództwo - znalezienie w sobie mądrości, by dokonać zmian, kiedy trzeba, i nie dopuszczać do nich, gdy nie są konieczne".

Dla mnie ta książka była czystą przyjemnością, aczkolwiek jak już kiedyś wspomniałam, nie jestem jakimś super wymagającym czytelnikiem i wiele rzeczy mi się podoba. Jeśli zatem lubicie magię, lekkie historie, okraszone aurą tajemniczości - ta pozycja jest dla Was. Dla mnie 8/10