Fonsito i księżyc recenzja

„Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje.”*

Pamiętacie nasze dziecięce miłostki gdy myśleliśmy, że to ta jedyna i do końca życia, gdy mówiliśmy, że chcemy być małżeństwem z naszym ukochanym. Dla niego/niej byliśmy w stanie zrobić wszystko co mogliśmy w tej chwili jako dziecko… Ach ta nasza naiwność i wiara w możliwość dokonania wszystkiego...

Fonsito jest małym chłopcem, który się uczy i właśnie zakochał się w swojej koleżance z klasy. Nereida, bo tak miała na imię jego wybranka była według niego piękna i w ogóle była najlepsza we wszystkim co tylko było możliwe. Gdy pewnego dnia ośmiela się do niej podejść i zapytać czy może ją pocałować ta się zgadza, ale tylko pod jednym warunkiem. Musi podarować jej księżyc.
` Fonsito jest trochę załamany bo u nich to znaczy, że żąda się nie możliwego. Chłopiec postanawia się jednak nie załamywać i gdy niebo jest bezchmurne wpatruje się w ów księżyc i duma jakby to podarować ukochanej to co pragnie. Mijają dni, a on nadal ie bardzo wie jak tego dokonać, ale nadal nie ma zamiaru się poddać. Aż pewnego dnia… Tak! Znalazł sposób na podarowanie księżyca Naridzie.
Jaki to sposób i czy udało się naszemu Fonitowi zdobyć całusa od najpiękniejszej dziewczyny, której oddał serce przekonajcie się sami. ;)

Zawsze jestem pełna podziwu gdy na małej ilości stron autor potrafi umieścić taki ogrom uczuć. Mimo tego, że wygląda to na małą, niepozorną książeczkę tak naprawdę jest to książka z przekazem dla dzieci, ale i dorosłych. Dzieci mają możliwość poznania uczucia dla, którego jest się nawet gotowym sprezentować księżyc, a my starsi jesteśmy zmuszeni do wspomnień jak to z nami było. Historia chłopca wzrusza i powoduje uśmiech poprzez naiwność oraz prostotę. Jest to piękna historia o sile uczucia.
Na uwagę zasługuje tu szata graficzna. Czytanie umilają piękne kolorowe ilustracje, a tekst jest pisany dużą czcionką, która ułatwi młodemu czytelnikowi czytanie. Tekst też nie jest skomplikowany, ani zbyt trudny. W sam raz by dzieci mogły go zrozumieć.
Pozostaje mi tylko polecić książkę tego Noblisty, który stworzył piękną historię dla młodszego pokolenia.

*okładka