Farmagia recenzja

Zabawna, pasjonująca, wzruszająca, mądra… mogłabym mnożyć pochwały tej
niezwykłej opowieści, od której trudno się oderwać.
Bo jest Farmagia fantazją ale też powieścią ocierającą się o realia; miejscami bardzo
prawdziwą i poważną.
Czytając Farmagię będziecie się śmiać, bać i wzruszać.
Bo autorka potrafi zmrozić krew w żyłach czytelnika ale też rozśmieszyć go łez.
Bohaterami powieści są Tereska i Jonatan, dzieci z tej samej klasy oraz
najrozmaitsze postacie znane z mitów, bajek i legend. To niezwykle interesujące
spotkać je wszystkie w Farmagii – bajecznej krainie – jakby przychodni lekarskiej na
świeżym powietrzu. Bowiem do Farmagii przybywają tylko te stworzenia, które
potrzebują pomocy.
Czy Tereska będzie umiała zaopiekować się pegazami, syrenami, chimerami i
jednorożcami? Czy zdoła je wyleczyć?
Moimi ulubionymi postaciami tej oryginalnej, arcyciekawej powieści są elfy. Znane z
bajek, milutkie duszki tu okazują się być złośliwe, samolubne i w ogóle można by ich
nie znosić, gdyby nie przezabawna logiczność ich zachowania. A do tego elfy są, ale
tak jakby ich nie było, bo trzeba umieć je zobaczyć.
Farmagia to nie tylko zmyślony świat. Równolegle toczy się prawdziwe życie niosące
zaskakująco poważne problemy. Wątek chciwego łowcy i agresywnego ojca autorka
potraktowała realistycznie i znalazła mądre rozwiązanie. Dzieci są mądrzejsze niż
nam się często wydaje i w Farmagii ta prosta prawda realizuje się w formie
niezwykłej przygody.
Przed laty J.K. Rowling stworzyła arcydzieło fantazji.
Okazuje się, że skarbiec, z którego czerpała nie opustoszał ale zainspirował
Magdalenę Jasny. Przygoda Tereski i Jonatana jest pasjonująca i nie powinna
skończyć się 296 stronie Farmagii.
Ja czekam na ciąg dalszy.