Fałszywa Trójca. Część 1 - Kres wieczności recenzja

Nakładem „Wydawnictwa Psychoskok”, na półki księgarskie trafiła powieść „Fałszywa Trójca. Część 1 - Kres wieczności”, stając się dowodem narodzin nowego, literackiego talentu. „Fałszywa Trójca…” bezdyskusyjnie wpisuje się w kanon literatury fantasy. Co prawda autorzy nie lubią szufladkowania swoich dzieł, ale z czytelnikami bywa już inaczej, dlatego, specjalnie dla tych ostatnich, dodam, że najlepszą etykietą klasyfikującą tę książkę będzie etykieta heroic fantasy.

Otrzymujemy zatem epicki opis walki dobra ze złem. Po jednej i drugiej stronie barykady stają potężni czarodzieje wspomagani przez ludzi oraz istoty zamieszkujące poszczególne kraje (orkowie, krasnoludy, gobliny, elfy).

Świat przedstawiony w „Fałszywej Trójcy…” nazywa się Anson i podlega władzy trzech bogów: pałającego wieczną chęcią wojny Shor Sheta, w którego wierzą orkowie i gobliny, dbającego o sprawiedliwość Argusa, w którego wierzą ludzie i elfy oraz wielbiącego bogactwo Balgana, którego wyznawcami są krasnoludy i Sumuotczycy.

Czytelnik poznaje ten świat w momencie, gdy w tajemniczych okolicznościach ginie król zamieszkiwanego przez ludzi Toghanium. Ta śmierć jest początkiem intrygi mającej doprowadzić do wojny ludzi z orkami. Przynajmniej tak to ma na pozór wyglądać. Bo prawdziwe zagrożenie jest znacznie potężniejsze, a stoi za nim Ojciec Raxis – zło w najczystszej postaci, które chce podbić cały świat…

Dawno nie czytałam tak świetnego literackiego debiutu jak „Fałszywa Trójca…”. Powieść jest napisana z wielką erudycją, doskonałą dbałością o szczegóły przedstawianych państw i zamieszkujących je społeczności, wspaniałą dynamiką akcji i dokładnie przemyślanymi intrygami. A gdy emocje powodują, że nasze wewnętrzne barometry chcą eksplodować, wtedy, dla chwilowego uspokojenia i równowagi, pojawiają się wątki miłosne.
„Fałszywa Trójca…” jest lekturą pochłaniającą czytelnika bez reszty, zatapiającą go w swoim świecie. I jest to dowód niewątpliwego talentu pisarskiego autora.
A może magii? ;)