Siedmiu mężów Evelyn Hugo recenzja

O książce „Siedmiu mężów Evelyn Hugo” autorstwa Taylor Jenkins Reid, przetłumaczonej na język polski przez Agnieszkę Kalus długo można by opowiadać. Jest to wbrew – dla niektórych – zabawnemu tytułowi, powieść dużo bardziej skomplikowana, niż mogłoby się wydawać.

Na samym początku poznajemy młodą dziennikarkę – Monique, która otrzymuje propozycję (nie do odrzucenia) przeprowadzenia wywiadu z bardzo sławną, hollywoodzką aktorką, słynącą między innymi z jej siedmiu małżeństw – Evelyn Hugo. W trakcie spotkania kobiety zawierają umowę, iż ich rozmowa może zostać opublikowana dopiero po śmierci gwiazdy.

Jest to jednak dopiero początek, wraz z opowieścią Evelyn o jej życiu, coraz lepiej poznajemy ją samą. Śledzimy ją aż od dzieciństwa, co pozwala nam zrozumieć ją i motywy jej postępowania (przynamniej częściowo). Widzimy jak dojrzewa do pewnych decyzji i jak bardzo autentyczna i silna jest. Uważam jednak, że nie każdy ją polubi, wiele jej decyzji było bardzo kontrowersyjnych, co może nas od niej „odpychać”. Jest to na tyle skomplikowana i złożona osobowość, że sama do końca nie wiem, co dokładnie mam o niej myśleć, jednak nie można odmówić jej tego, iż jest fascynująca.

Mimo siedmiu mężów, Evelyn naprawdę kochała niewiele osób. Stopniowo odkrywa przed nami swoje życie miłosne, które było dosyć zagmatwane. Kogo kochała naprawdę?

*pod znakami […] znajdowało się imię, które pominęłam, aby nie spolerować.

W książce występuje także druga - mniej wybijająca się - linia czasowa opisująca życie Monique podczas okresu, w którym przeprowadzała wywiad z Evelyn, ale pojawia się również temat przeszłości jej i jej rodziny. Jest to część mniej ciekawa, jednak tak samo ważna i stanowiąca świetny przerywnik pomiędzy poszczególnymi częściami wypowiedzi aktorki, nadaje powieści bardziej intrygujący charakter i sprawia, że łatwiej uwierzyć w przeprowadzany wywiad. Widzimy jaki ma on wpływ na życie dziennikarki i jej małżeństwo.

„Siedmiu mężów…” naprawdę wciąga i nie pozwala o sobie szybko zapomnieć, do czego przyczynia się także niepowtarzalny klimat, który każe nam myśleć, iż historia Evelyn wydarzyła się naprawdę. Zapada w pamięć również ze względu na ważne tematy jakie porusza. Jednym z nich jest nowotwór piersi, co częściowo łączy się z innym – poczuciem straty po śmierci bliskiej osoby. Powieść pokazuje także jak kobiety były i są postrzegane przez otoczenie i jak często ich wygląd może mieć wpływ na ich życie. Za pośrednictwem jednej z bohaterek doświadczamy także przemocy psychicznej i fizycznej zadawanej jej przez najbliższą osobę. Obserwujemy, jak wielką cenę może mieć sława. Pojawiła się również reprezentacja osób LGBT, która jest istotna dla fabuły powieści oraz wspomniane zostały zamieszki na Stonewall. Powieść przekazuje także piękne przesłanie dotyczące rodziny i tego, że nie zawsze musi wyglądać modelowo, aby być szczęśliwa.

Jedyną rzeczą, o której mogę powiedzieć, że mi się nie podobała, to styl artykułów, które nie przywodziły mi na myśl artykułów w gazetach, chociaż tak wyglądały.

Jest to powieść, która pozwoli się oderwać od rzeczywistości i na chwilę żyć życiem Evelyn i jej siedmiu mężów. Serdecznie polecam!