Konkurenci się pani pozbyli recenzja

Co tu dużo mówić, uwielbiam twórczość Jacka Galińskiego. Seria o Zofii Wilkońskiej to jedna z moich ulubionych i zawsze z niecierpliwością czekam na dalsze losy tej złośliwej staruszki (choć w pierwszej części mnie drażniła…miejscami nawet bardzo).

To już czwarta część przygód zabawnej, energicznej i rezolutnej emerytki, która nie boi się mówić tego co myśli, a przy tym jak dla mnie jest jak czołg w swoich poczynaniach. Nic nie może jej nigdy zatrzymać, zawsze znajduje wyjście z każdej sytuacji. Tym razem Zofia Wilkońska zostaje wybrana do Sejmu. Jest posłem i stara się o lepsze życie dla swojej grupy, czyli dla reszty emerytów, dodatkowo próbuje rozwikłać zagadkę śmierci przyjaciela z partii, po którym dostała miejsce w Sejmie. Zofia nie byłaby sobą gdyby i tym razem nie osiągnęła tego co zamierza, tylko jak zwykle w zupełnie niespodziewany sposób. Jak zwykle również mamy tu komedię omyłek ze świetnym komentarzem Zofii. Bardzo lubię ten styl, można naprawdę przyjemnie spędzić czas czytając tę książkę.

Mimo powyższych zachwytów, muszę stwierdzić, że porównując pozostałe części tej serii ta wypada delikatnie słabiej. Jest tu mniej ciętego języka, mniej się dzieje. Natomiast sam autor o tym wspomina, co mu się chwali (i zapowiedział kolejną część więc tym razem tą można mu wybaczyć).

Niemniej jednak ja bym nie omijała tej części, są tu nowe postaci, nowe przygody, język jest bardzo dobry. Książkę czyta się szybko więc to dodatkowa jej zaleta. Napisana z przymrużeniem oka opisuje polską rzeczywistość, nie ma chyba osoby, która by się nie zaśmiała czytając poczynania sławnej już staruszki.

Jako część serii ta książka wypada dobrze, może nie najlepiej, ale wystarczająco dobrze, żeby po nią sięgnąć i dobrze się bawić. Z czystym sumieniem mogę ją polecić i zachęcić do czytania. Czytając przygody Zofii Wilkońskiej nie sposób się nudzić.

Po tej części mam ochotę na więcej, jestem ciekawa gdzie w następnej części wyląduje Zofia i co tym razem zrobi. To po prostu trzeba czytać.