Eksperyment recenzja

Znacie to uczucie, gdy kończycie książkę i jedyne, co możecie powiedzieć, to "o mamo, o rany"? Właśnie te emocje mogliście widzieć na Youtube. Rzadko kiedy czuję taki niedosyt. Kunszt języka, misternie zapleciona fabuła, czegóż chcieć więcej? Wciąż myślę o tej książce, brakowało mi tak dobrej literatury. A bałam się, naprawdę się bałam!

Nie wiem jak Wy, ale ja już po pierwszym zdaniu czułam ciarki, już wiedziałam, że to będzie dobra książka. Jest to wielowątkowa opowieść, Grzegorz Kopiec powoli wprowadza nas w historię i pozwala czytelnikowi samemu dopasowywać te elementy do siebie. Tak jakbyśmy grali z nim w szachy, ale przeciwnik jest zawsze o krok przed nami. Trójka znajomych wybiera się na zjazd fanów powieści grozy, mają tam się spotkać z ulubionymi pisarzami, wziąć od nich autografy, ale… Wszyscy nagle znikają. Do poszukiwań zostaje zaangażowany detektyw, a wkrótce okazuje się, że sprawa nabierze międzynarodowego charakteru, bo i we Francji trwają poszukiwania fanów literatury grozy.

Krok po kroku próbujemy poznać prawdę. Pytasz się, gdzie tu groza, czy naprawdę można poczuć ten dreszcz? Już od pierwszych stron Grzegorz Kopiec dba o napięcie czytelnika. Groza czai się, cały czas wisi w powietrzu, a przez to, że nie jesteśmy pewni, co się wydarzy, nie potrafimy odłożyć książki. Trzeba dać jednak czas na to, aby książka się rozkręciła. Początkowo możemy być przytłoczeni jej wielowątkowością, ale gdy tylko poznacie tajemnice Eksperymentu, zupełnie inaczej spojrzycie na wszystkie zloty fanów literatury. Podoba mi się to, że akcja nie jest opisywana tylko z perspektywy jednego bohatera, a każda z postaci jest wielowymiarowa. Nie wiemy, jakie ma zamiary, każdego możemy obwiniać, każdemu dopisywać przeróżne czyny i intencje, ale to jak Grzegorz Kopiec potrafi zmylić czytelnika… Bardzo doceniam też, że mamy wiele odniesień do świata książek, od razu czuje się pasję do słowa.

Minęło naprawdę sporo czasu, od kiedy czytałam książkę, a ja wciąż się zastanawiam i zadaję sobie pytanie: a co byłoby gdyby. Jestem tak zauroczona językiem powieści, że każdą kolejną książkę autora kupię w ciemno. Uwielbiam, gdy groza jest nieoczywista, bohaterowie mają charakter, a historia drugie dno. To jest książką, która ma szansę zająć jedno z miejsc najlepszych książek 2021 roku.