Niespełniona miłość recenzja

"Niespełniona miłość" autorstwa Mirosławy Karety to pierwsza książka tej autorki, którą przeczytałam. Oczywiście sięgając po tę powieść miałam świadomość, że jest to drugi tom historii Józi. Mimo nieznajomości treści pierwszego tomu bardzo chciałam poznać twórczość Karety, a przede wszystkim również samą bohaterkę, o której było tak głośno.

Nie będę ukrywać, że rozpoczęcie czytania "Niespełnionej miłości" było dla mnie ciężkim doświadczeniem. Możliwe, że jednak nieznajomość pierwszej części tej serii dała o sobie znać albo też po prostu ciężko było mi przyzwyczaić się do stylu autorki książek. Ilość opisów w porównaniu do dialogów mnie troszkę przytłoczyła i spowodowała, że w międzyczasie musiałam od tej lektury odetchnąć.

Bardzo lubię klimaty, które w swojej książce prezentuje Mirosława Kareta. XIX- wieczne miasto opisane zostało w taki sposób, że niejednokrotnie zapierało dech w piersiach i pozostawiało przed oczami różne obrazy. Uwielbiam również powieści, w których można znaleźć prawdziwe życie kobiet z poprzednich epok, a to jest zdecydowany atut "Niespełnionej miłości". Autorka w żaden sposób nie koloryzuje, nie ubarwia tamtych czasów. Pozostawia je w stanie surowym, tak jak miało to miejsce. Mimo prawdziwego obrazu życia młodych, ubogich dziewczyn, Kareta ukazuje również ich marzenia oraz niewielkie kroki, które czynią w stronę ich realizacji.

Co zdecydowanie wyróżnia tę książkę na tle innych o tej tematyce, to sposób, w jaki powieść została skonstruowana. To wyjątkowy zabieg, który bezsprzecznie autorce się udał. Część to opowiadania z perspektywy Józi, jej krewnej, a niektóre fragmenty to artykuły prasowe z tamtych czasów. Sami musicie przyznać, że to raczej niespotykane zjawisko, a Research musiał kosztować Mirosławę Karetę wiele pracy.

Chętnie przeczytam poprzedni tom, aby choć troszkę zaspokoić swoją ciekawość. Jednak muszę przyznać, że potrzebuję trochę czasu na przyswojenie się do stylu autorki, ponieważ nie była to dla mnie zdecydowanie lekka lektura.