Dziwne Losy Jane Eyre recenzja

Uwielbiam czytać klasyki, ale niekoniecznie lubię o nich potem pisać. Bo co można napisać o książce, którą przed Tobą czytały i zachwycały się miliony? Napisać tak, żeby nie mieć poczucia, że powtarza się frazesy? Żeby hasztag #literaturazachwycająca nie brzmiał oklepanie i tandetnie? Da się wyrazić zachwyt, nie popadając w pompatyczność?

"Dziwne losy Jane Eyre" to historia osieroconej dziewczynki, która początkowo wychowuje się w domu ciotki razem z jej dziećmi. Mimo pokrewieństwa Jane nie doświadcza tu jednak ani miłości, ani szacunku, a wręcz przeciwnie, oskarżana jest o czyny, których nie popełnia. Wskutek insynuacji ciotki zostaje w końcu umieszczona w publicznej szkole dla dziewcząt i od tej chwili, na każdym etapie swojego życia, także po opuszczeniu placówki, jest zdana sama na siebie. Los nie oszczędza Jane, nieustannie rzucając jej kłody pod nogi.

Nie dziwię się niesłabnącej popularności, jaką książka cieszy się od momentu pierwszego wydania. "Dziwne losy Jane Eyre" to doskonałe studium dojrzewania młodej dziewczyny. Obserwujemy, jak dorasta, jak mierzy się z przeciwnościami losu, jak zmienia się jej charakter i światopogląd, jak radzi sobie w sytuacjach życia codziennego.

"Dziwne losy Jane Eyre" to jest literatura zachwycająca. Zachwycająca zadziorną, inteligentną, niezależną bohaterką (w dodatku niezbyt urodziwą wg kanonów ówczesnego piękna). Mrocznym klimatem, każdą sromotną ulewą, uderzającą w okratowane wiktoriańskie okna, każdą wichurą, wszechogarniającą zarosłe wiekowymi drzewami ogrody. Każdym zasnutym mgłą wrzosowiskiem. Każdym meblem z pąsowym, aksamitnym obiciem. Każdą jedną mroczną tajemnicą, tak doskonale zagęszczającą fabułę powieści. I w końcu tak doskonałym w swej niedoskonałości zakończeniem powieści.

Charlotte Brontë udowodniła, że można napisać porywającą, namiętną historię miłosną, mimo spętania jej konwenansami i wolą podporządkowania się prawu boskiemu. Że można, w XIX w., uczynić z kobiety istotę myślącą, bohaterkę silną, mądrą, wolną w swych osądach i wyborach, a przy tym tak wrażliwą i czułą na drugiego człowieka.