Dziewczyny z Bałkanów recenzja

Odciska głęboki ślad. Sprawia, że czujemy się bezwartościowi, po prostu niewydarzeni. Mamy wrażenie, że cokolwiek zrobimy, inni będą z nas szydzić. Staje się ciężarem, który nosimy przez długi czas. Upokorzenie. Powoduje głębokie, długotrwałe rany. Wpływa na samoocenę, utrudniając późniejszą odbudowę. To atak na naszą tożsamość i próba wywołania bólu. W jego szponach gubimy tożsamość i swoją wyjątkowość.
W zagmatwanych ścieżkach umysłu szukamy drogi do wyzwolenia. To co skrywane zaczyna straszyć i nie pozwala spokojnie żyć. Uwiera każdego dnia. Upokorzenie ma niesamowitą umiejętność wybijania nas z wewnętrznej równowagi.

Lata dziewięćdziesiąte XX wieku. Chorwacja. Młoda kobieta, Klara, ma plany, marzenia. Chce studiować, coś osiągnąć, ale sytuacja w kraju zmusza ją do innego życia. Wraz z rodziną ucieka przed wojną i osiedla się w Berlinie. Otrzymuje propozycję pracy w modelingu. To dla niej spełnienie pragnień. Nieświadoma, rozpoczyna wędrówkę, która okazuje się początkiem drogi do piekła.

Powieść sensacyjna oparta na faktach. Przedstawia brutalny świat szemranych interesów, prostytucji, stręczycielstwa, przemocy, handlu ludźmi, uzależnień i zaburzonych relacji. Historia życia kobiety okrutnie doświadczonej przez los. Staje się ofiarą. Usiłuje wydostać się z bezwzględnego świata. Opowiada o potwornym uciemiężeniu, pełnej upokorzeń walce o wyzwolenie z układu zależności. Otoczona mężczyznami spragnionymi jej ciała i zionącymi żądzą namiętności. Niewinne pragnienie bycia zauważoną staje się przekleństwem. Złe decyzje, nietrafione wybory i okrutni ludzie prowadzą do zguby.

Bohaterka żyje ze świadomością, że nic więcej nie osiągnie, straciła panowanie nad swoim życiem. Brnie coraz dalej zamknięta w szklanej kuli iluzji. Wierzy, że nic bardziej złego nie może się stać. Tymczasem boleśnie obija się o zimną ścianę przeznaczenia, aż zrozumie, że nigdy nie zazna spokoju. Zatraca się. Każda kolejna hańba upokarza. Szuka właściwej ścieżki. Podnosi się i upada. Życie ciągle stawia ją przed nowymi wyzwaniami. Musi się wyzwolić, by żyć. Uparcie dąży do wolności, która została jej odebrana. Droga, która naznaczona jest samotnością.
Przerażający obraz współczesnej formy niewolnictwa. Odbiera godność. Przygnębiający fakt, że człowiek zostaje sprowadzony do przedmiotu. Nie może o sobie decydować .
Brudny, bezlitosny, wyuzdany i wyzuty z jakichkolwiek uczuć świat, w których jedna decyzja staje się spiralą nieodwracalnych zdarzeń. Kobieta staje się nic nie znaczącą zabawką do zaspokajania chorych fantazji. Obsesje, które realizuje się za wszelką cenę, a wszystko okupione bólem i cierpieniem, poniżeniem drugiej osoby.

Książka kontrowersyjna. Może ktoś powiedzieć, że nikt jej nie kazał, ale tak naprawdę została uwikłana w ten proceder. Została zmanipulowana i nie widziała innej drogi. Pozostawiona sama sobie kroczyła przez lata w bagno. Poorana cierpieniem, dochodzi do ściany.

Powieść trudna i bulwersująca, ale niezwykle interesująca. Gorąco polecam. Czytajcie!