Dziewczyny chcą się zabawić recenzja

 W książce poznajemy cztery młode bohaterki: Amelia, Iza, Monika i Paulina. Każda dziewczyna jest inna i pochodzi z innej rodziny o innym statusie. Dziewczyny na pierwszy rzut oka nie powinny się przyjaźnić lecz łączy ich kilka rzeczy...młodość, miłość do muzyki i chęć zrobienia muzycznej kariery. Początkowo poznajemy ich codzienne życie jakie prowadzą w latach 80-tych w Łodzi, nie jest ono usłane różami gdyż tak jak wszyscy spotykają się z różnymi dylematami życia młodzieńczego i codziennego lecz znajdują rozwiązanie pewnych problemów właśnie w muzyce poprzez założenie kapeli rockowej.
 
 Akcja powieści jest dwuwątkowa. Pierwsza to historia, która toczy się w 80-tych i 90-tych latach w Łodzi,w mieście w którym zaczyna doskwierać bieda, zaczyna się bezrobocie gdyż zostają zamykane fabryki włókiennicze. Ludzie są coraz bardziej zdesperowani, zaczyna im brakować pieniędzy na podstawowe rzeczy.
 Natomiast drugi wątek przedstawia czasy z 1944 roku są to listy młodej siedemnastoletniej dziewczyny mieszkającej w getcie do chłopaka. Róża opisuje w listach swoje uczucia względem Kazimierza, a także przeżycia jakie towarzyszą jej w getcie. Marzy o tym aby wyrwać się z getta i odnaleźć ukochanego. Nigdy jednak nie udaje jej się wysłać tych listów i postanawia je schować, a sama umiera.
 
 Jak te dwa wątki łączą się ze sobą? Dowiecie się czytając tę książkę... 
 
 "Dziewczyny chcą się zabawić" to bardzo intrygująca książka opowiadająca o życiu w tamtych czasach. Sama dzięki tej książce mogłam dowiedzieć się kilku informacji gdyż osobiście nie pamiętam tych czasów.
 
 Język w tej książce jest bardzo przyjemny i przejrzysty, a autorka tak pokierowała akcją, iż zabiera ona czytelnika w wiele nastrojów i działa pobudzająco na wyobraźnię.
 
 Osobiście polecam :)
 
 Moja ocena książki: 8/10