Dziewczyna z Berlina recenzja

Liesel to nastoletnia córka chemika, który zaczął pracę dla nowego rządu w 1936 roku. Była wychowywana niemalże pod kloszem, niczego jej nie brakowało. Gdy stała się panną ojciec często zabierał ją zamiast żony na spotkania towarzyskie. Nie wszystkie podobały się Liesel, bo sama od początku mimo młodego wieku, nie zgadzała się z tym, co mówi Hitler. Jej ojciec początkowo też wyśmiewał wszystkich wierzących w Hitlera, jednak z czasem stał się taki jak wszyscy. Główna bohaterka przekonała się o tym, że dzieje się coś niedobrego dopiero po spotkaniu z córką swojej gospodyni, która była żydówką.

Sam jest amerykańskim kapitanem, który zaraz po wojnie w roku 1946 zostaje wysłany do Niemiec by tam przeprowadzić śledztwo i odnaleźć wszystkich, którzy wspierali Hitlera, oraz postawić ich przed sądem. Pomóc ma mu w tym Anna, młoda kobieta, która skrywa wiele tajemnic.

Czy Liesel przeżyje wojnę? Czy stanie po stronie żydów, a może dla bezpieczeństwa po stronie ojca a zarazem Hitlera? Czy Sam dokończy śledztwo w Niemczech? Oraz jakie sekrety skrywa Anna?

Akcja książki dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. Pierwsza to rok 1936, w Niemczech jest to czas, kiedy ideologia nazistowska staje się coraz mocniejsza. Większość osób, bez sprzeciwu podporządkowuje się władzy Hitlera. Tak też było z ojcem młodej Liesel, mimo iż z początku wyśmiewał jego teorie, sam coraz częściej wypełniał jego polecenia. Główna bohaterka zupełnie się nie zgadzała z tym, że wszyscy tak wywyższają i czczą Hitlera, jednak ze względu, iż jej ojciec był wysoko postawionym chemikiem, często musiała uczestniczyć w spotkaniach towarzyskich.

Druga płaszczyzna czasowa do rok 1946, zaraz po wojnie do Niemiec przyjeżdża z Ameryki kapitan Sam, który ma za zadanie odnaleźć chemików, którzy wspierali Hitlera i doprowadzić ich przed sąd.

Przyznam, że dosyć często sięgam po książki o tematyce wojennej. Tę historię na pewno wyróżnia to, że główna bohaterka mimo młodego wieku nie dąży ślepo za tłumem. Stara się swoimi sposobami walczyć z teoriami Adolfa Hitlera, choć wie, jakie to może nieść za sobą konsekwencje. Ta powieść pokazuje, że nie wszyscy Niemcy wierzyli w ideologię nazistowską, były też osoby, które tak jak Liesel przeciwstawiały się temu. Nawet po zakończeniu wojny chciała sprawiedliwości.

Gratuluję autorce tak dobrej książki. Ostatnio coraz częściej w moje ręce wpadają tego typu historie wojenne, gdzie Niemiec bądź Niemka walczyli z poglądami Hitlera, mimo iż zdawali sobie sprawę, że to walka z wiatrakami.

Jeśli lubicie czytać tego typu książki to wam gorąco polecam. Nie zrażajcie się tym, że ta powieść ma ponad 500 stron, bo czyta się ją błyskawicznie. Osobiście, też nie przepadam za tak obszernymi książkami jednak w tym wypadku, tak mnie pochłonęła, że nawet nie wiem, kiedy a już byłam przy zakończeniu tej historii.