Dziewczyna, która czuła zbyt mocno recenzja

„Jeśli zamierzasz mnie zranić, jeśli nie potrafisz pokochać miłością szaloną i prawdziwą, to proszę, nigdy więcej mnie nie całuj […]”

London nie miała łatwego życia. Na własnej skórze doświadczyła jak okrutni potrafią być ludzi, gdy jest się choć trochę innym niż oni. Swojej przybranej mamie obiecała, że zacznie żyć tak jak na to zasługuje. I w tym celu przeprowadziła się do Torguay, ale tam również ludzie mieli ją za dziwaczkę. Nikt tak na prawdę jej nie znał i nie próbował poznać, a kobieta nie potrafiła nikomu zaufać bo czuła, że i tak nie miało by to sensu. Wszystko się zmieniło gdy na jej drodze stanął młody żołnierz - Jared. Który za wszelką cenę chciał zbliżyć się do niej i poznać ją. Po za tym to była pierwsza kobieta na którą nie działał jego urok. Mimo ostrzeżeń ze strony brata robił wszystko by ją zdobyć. Ale Tyler wiedział, że to nie skończy się dobrze, że znowu będzie musiał sprzątać po nim gdy on wyjedzie łamiąc serce London. A on nie chciał na to patrzeć, bo od kiedy tylko wprowadziła się do domu obok poczuł coś do niej, ale nikt o tym nie wiedział. Tylko nie wszytko da się przewidzieć. A los lubi bawić się z nami w najokrutniejszy sposób. Co będzie ważniejsze miłość czy wojsko? Ile bólu może wytrzymać jedna osoba? I czy gdy ma się obok siebie osoby które akceptują cię w całości ze wszystkimi niedoskonałościami i wadami, trzeba dalej się bać i ukrywać?

„Miłość znajdziesz obok siebie, wystarczy tylko otworzyć się na życie.”

Jest nie wiele autorek które samymi słowami potrafią zafundować czytelnikowi emocjonalne tsunami. A Monika Cieluch do nich należy! Każda jej książka to właśnie tsunami i rollercoaster w jednym. Zabiera czytelnika w niesamowitą podróż, pełną bólu, łez, smutku, strachu, ale również pokazuje jak ważne jest zaufanie, bliskość, radość, miłość, uczucia, przyjaźń, rodzina. Do tego jak ważna jest akceptacja samych siebie i pokonywanie swoich lęków oraz otwieranie się na ludzi. I również pokazuje jak ludzie potrafią krzywdzić innych gdy ktoś jest inny. I nie ma znaczenia czy jego inność wynika z choroby czy z czegoś innego. Szydzenie i wytykanie palcami to jest coś najgorszego co może nas spotkać. I nie ma dla nich znaczenia, co ta osoba ma do zaoferowania, ani jakim jest człowiekiem. Coś na ten temat wiem. Dlatego tak bardzo zżyłam się z London i wszystko przeżywałam podwójnie. Łzy popłynęły i to nie raz, uśmiech również był, złość i strach również, namiętności i ognia również nie zabraknie. Świetne dialogi, świetni bohaterowie, świetna fabuła. A to zakończenie… nie powinno się tak kończyć, nie w takim momencie. Gdybym tylko miała kolejny tom pod ręką to bym go od razu czytała, a tak muszę jeszcze chwilę poczekać. Gorąco i z czystym sumieniem polecam wam tą pozycję. Jeżeli kochacie emocje i niesamowite historię to, to jest książka dla was.